osmanlı dönemine ait bir tatlı. cenkten dönen erata kendisini toplasın ve güçlensin diye çok fazla etli/yağlı yemekler yedirildiğinden mütevellit, başgösteren hazım problemleri dolayısıyla tüm sağlık erkanının toplanarak "bu işe yanık süt iyi gelir" kararı sonrası ordu mutfağında yapılarak fırın sütlaç olarak sofralarımıza geldiğini duymuş, okumuştum bir yerlerde. ama doğru ama yanlış.
ispanya'da bulgar bir arkadaşla gittiğimiz yemekte karşımıza çıkmış ve bulgar kızın "aa bu bizim sutluash" gibi bir tepki vermesine neden olacak kadar sınırlar ötesi bir tatlıdır.
bulgar arkadaşla beraber tatlının türk mü yoksa bulgar mı olduğunu karar veremeden bitmiş ağızlarda hoş bir tat bırakmıştır.
not: belirtmekte fayda var restoran da türk ya da bulgar restoranı falan değildi. hatta sahibi koyu katolik bir ispanyol'du.
- 1.250 ml süt
- 1 su bardağı pirinç(orta boy su bardağı)
- 3 su bardağı su
- 1 1/4 su bardağı şeker
Yapılışı;
- Pirinci bol suyla yıkayın ve derin bir tencerede 3 su bardağı suyla haşlayın.
- Pirinçler iyice yumuşayınca soğuk sütü ekleyin.
- Kısık ateşte sütün kıvamı hafif koyulaşana kadar sürekli karıştırrarak pişirin.
- Pişmeye yakın şekeri ekleyin.
- Birkaç dakika daha kaynatıp kaselere boşaltın.
Afiyet Olsun..
gece gece deli gibi canımın çektiği tatlıdır. bilmiyorum, o koyu harika beyazlığını mı,pirinçle harika uyumunu mu,her ortam uyum sağlamanı sağlayan tarçınını mı,yanıklığını mı özledim yoksa seni her seferinde mükemmel lezzette yapan annemi ve ananemi mi özledim bilmiyorum . canım çekti işte ama garip birşey bu duygusal hisler besliyorum sana sütlaç.
içine kivam vermesi acisindan nisasta veya princ unu katildiginda tamamen orjinalligini yitiren tatlidir. nisasta ile cocuk mamasi veya muhallebi tadini alir. iste bunu engellemek adina, sabirla princin süte kivam vermesini bekleyeceksin...
yapmaktan ve yemekten büyük zevk aldığım bir tatlıdır. süt, pirinç, pirinç unu ve şekerden yapılmaktadır. ocaktan almaya yakın içine vanilya da atıldığı zaman tadından yenmez. *
eski devirlerde göç eden türkmen yörükler bunu sık sık pişirirlermiş. özellikle sabahları güç, kuvvet, enerji versin ve tok tutsun diye. maliyeti de azdır. aslında bu tatlının kökeni ta buralardandır.
