omuzlarından tutup silkelemek, ağzına ağzına elimin tersiyle vurmak suretiyle susturmak istediğim insandır. bir kuzenimle sırf bu nedenle görüşmeyi kestim.
ağzından değil de götünden konuşuyordu mübarek, mıy mıy mıy. ay düşünürken bile fenalık geldi.
hiçbir zaman dinlenmeyecek olan insandır. alçak ses de, sürekli konuşması da dezavantajdır. biri yanımda sürekli konuştuğu zaman hiç dinleyemem, konuşması bitince 'şöyle mi demek istedin' derim. 'evet' derse kurtulmuş olurum ama 'hayır' derse işte o zaman ölümdür. tekrar aynı şeyi baştan anlatmaya başlar. *
kesinlikle dinlemediğim insandır. dikkati dağınık insanım ben, sürekli konuşan insanları bile bir an fon müziği gibi algılayıp, kasten olmasa da dinlememeye başlıyorum. hele bu kişi, alçak sesle konuşuyorsa beni utandırmak, kendisi de mahçup olmak istemiyorsa konuşmasından yarım saat sonra bile olsa, konuşması hakkında onay ya da yorum beklemesin.
