Bu hayatta ihtiyacım olan en büyük şanssızlığım diyebilirim. Sürekli bir koşuşturmaca hayat mücadelesi 6 saat uyku ile geçen bir ömür, yazık amk bana yaa..
Normalde gün içi uyuyamazdım.
Sabah 8 uyanış, 11 uyuma saatiydi.
Uzun bir süredir çok yorulmuyor olmama ve hasta olmamama rağmen sürekli bir uyuma isteği, uyuyakalma durumu, uyumama rağmen yorgun kalkma durumu ile karşılıyorum.
Edit: mutsuz edecek bir durum yok.
işsizlik de yok.
Yapmak istediğim eylem. Şöyle çalar saat kurmadan, şu yere yetişmem gerekiyo telaşına girmeden, kimsenin uyandırmasına maruz kalmadan uyumak istiyorum. Uykudan sıkılınca uyanıp bi müddet tavana bakıp tekrar uykuya dalmak istiyorum.
