Parası vardır. Ama paradan ziyade takıntı haline getirmiştir. insanların kendisine iyi bir telefon sayesinde daha fazla değer verdiğini, karizmasını arttırdığını falan düşünür. Ben böyle biri olmak istesem de olamam. Telefonu bir kimlik gibi görüyorum. 2014 mart ayından beri kullandığım telefonu 4,5g zımpırtısına ayak uydurmak için değiştireceğim ve kafamda bir dünya soru var.
Her yıl minimum 8-10 bin lirayı çöpe atan insandır. Var böyle tanıdıklarım. "En son modelini alma hastalığı" bu bence. Tıbben böyle bir rahatsızlık yoksa da yakın zamanda literatüre geçecek diye düşünmekteyim.
Adam diyor zaten:"benim adım necati. Ben en yenisini almak zorundayım. Benim bir ismim, bir prestijim var."
Yani adamın ihtiyacı olup olmaması hiç önemli değil. Tek önemli olan insanların "ooo necati bey şu model telefon kullanıyor" diyecek olması.
Adam hayatını insanlar ne diyecek kaygısıyla idame ettiriyor. O telefon 5 bin tl değil, 25 bin tl olsun yine de o fiyatı verebilecek insanlar var.
Sırf "desinler" diye...
Tüketim toplumunun kölesi olmuştur. Bi de model beğenmez bu tipler. Orta seviye bir model ihtiyaçlarını fazlasıyla karşılasa bile illa en iyisini alır.
2018de 1100 liraya general mobile Gm8 aldım. Ha benim derdim saf Android kullanmak idi ve pixel serisi ülkede resmi olarak satılmadığı için pek seçeneğim zaten yoktu ama olsun. Yetiyor.
Telefon bu ya, nasıl bi performans bekleyebilirsin? 2 fotoğraf çekip paylaşacan, 1-2 film izleyecen en fazla. Para sıçan gitsin en yenisini alsın her sene.
Boş insandır. Tamam teknolojik alet bi ömrü var çok güzel kullansan bile bozuluyorda rahat bi 5 sene gidiyor iyisi kötüsü. Hadi çok kullanan biri de 3 yıl kullansın. Yıllık değiştiriyorlar ve buna ayıracak bütçeyi nereden buluyorlar?
