yorumların genelinden anlayacağımız üzere pek hoş karşılanmayan sevgilidir. halbuki "seni seviyorum" sözcük öbeği herkesin duymayı en çok isteyeceklerinden değil midir? demek ki sadece kelimeleri duymak değil istediğimiz. sevilmek. diğer bütün unsurlarıyla birlikte, bütünüyle sevilmek.
sürekli seni seviyorum diyen sevgilinin amacı sevdiğine inandırmak, kandırmak olabilir elbette. fakat benim aklıma ilk önce art niyet gelmedi nedense. eksik kalan bir şeyleri tamamlama isteği gibi canlandı gözümde. sanki karşı tarafı değil de, kendini sevdiğine inandırmak gibi. seni seviyorum, seni seviyorum derken; aslında içimizden onu seviyorum, onu seviyorum diyor olabilir miyiz? kendimize telkinlerde bulunuyor olabilir miyiz?
kesin konuşmak mümkün değil ama bence olabilir. belki de böyle cümleler kurmadan önce bazı başka şeyleri düşünmemiz, önce kendi içimize bakmamız gerekiyordur. kim bilir...
Tamam yahu anladık bunu sürekli niye tekrar etme gereksinimi duyuyorsun der tartışmayı başlatırım.birşeyin sürekli yinelenmesi beni ayar etmeye yeter de artar bile.
ciddi ve degerli bir cümle oldugu icin her dakika söylenmesi bana itici geliyor.
gerektigi yerde farkli yöntemlerle de söylenebilir oysa ki. ona kücük sürprizler yapin arkadaslar, bu cok banel.
seni seviyorum kelimesini anlamını basitlestiren kişidir.Çünkü bu duygu beraberinde sana güveniyorum,sana deger veriyorum gibi şeyler gelir.Eger söylediklerinin arkası boşsa bu cünleyi cesaret edip de söylemeyin derim.
--spoiler--
sana tuz yalatsam,sabaha kadar tuz yerine suyu düşünürsün. işte çelişki burada gibi görünse de, nesnel hareketin kanıtıdır bu. bir durumla uyarılan her durum, bir başka durumu işaret edecektir. beni sevdiğini söyledikçe sen, ben bir diğerini sevdiğimi hatırlayacağım. buna ihanet diyemezsin.
--spoiler--
"vurduruyordur" timinin henüz uğramadığı mevzudur. sevgiyi dile getirmek iyidir insanlar duymak ister. sürekli söylenince değerini kaybeden bir kavram değil sanki bu.
