annem için telefonu mesela. hergün bi kaç kez kaybeder " yavrum bi çaldır ya yine kaybettim " der. benim için: gözlük ( sürekli nerede çıkarttığımı unuturum), cüzdan, şarj aleti, telefon, anahtar.
sik sik kullanildigindan en son nereye biraktiginizi aklinizda tutmadiginiz esyalardir.
telefondur, anahtardir, cüzdandir... bir de kadinsaniz ve o bavul gibi cantalarla geziyorsaniz genellikle cantanin icinde de kaybedersiniz. bir de eskiden gameboy'um kaybolurdu benim hep. ama megersem annem ara ara saklar sonra yine cikarirmis meydana. kaybolmus gameboy'umu onlarin kaybolmus(!) prezervatiflerinin yaninda buldugum zaman anlamistim.
(bkz: silgi) küçükken iki günde bi kaybolması sonucu hiç sıkılmadan annenin her defasında 'dikkat et bi gün kendini de kaybetme' dediği silgidir.yaş ilerledikçe silginin yerini farklı eşyalarda alır,para,ev anahtarı,paso gibi.son zamanlarda rekor pasaporttadır.
silgidir sözlük. akıbeti bir türlü bilinemez nedense. o değil de bir düşünün canlar, hangi babayiğit çıkar da diyebilir 'silgim bitti!' diye. kendi kendine kaybolan eşyalarda da bir numaradır gözümde. böyle ufacıcık kalır, sonra şeytan aldı götürdü diye biter hikaye. *
