Aslında bir taraf sever, bu yüzden çok bağlıdır sevdiğine. diğer taraf da suç arar ama bulamaz, kişiye dönüp baktığındada ayrılmaya gönlü elvermez. Ancak en küçük kozu da ayrılık nedeni olarak kullanmaktan geri kalmaz, bundan dolayı habire ayrılıp-barışmalar yaşanır. Kanser olmuş bir aşktır, sonu bellidir. Çok nadir kurtulur böyle aşklar...
zamana bırakılması gereken mesele. elbet taraflardan biri, telefondaki sesin yabancılaşmasından mesajların donukluğundan üçüncü bir kişinin kokusunu alacaktır.
aslında zihnen ayrılmışlardır,yeni sevgili buluncaya kadar birlikte dolaşacaklar ve farklı duygularını tatmin edeceklerdir. Bir anda yalnız kalmaktan,başka bir dünyaya itilmekten deli gibi korkarlar. Ayrılmaya karar vermekten zevk alırlar çünkü yeniden birleşeceklerini bilirler,yalnızca dünyalarında bir-iki günlük değişiklik olmuştur.
henüz olgunlaşmamışlardır, dolayısıyla aldıkları kararlar da fazla ciddiye alınmamalı. uygulanmayacak kararı niye alıyorlar, hem bu sürekli yapılıyor hem adına karar deniliyor. ayrılma kararı değildir o, kararsızlıktır.
Aşk bitmiş geriye sadece alışkanlıklar kalmıştır. Ayrılamama durumu sevgiden değil, yalnız kalma ve kimseye naz yapamama korkusundandır. acınacak haldeki ilişkidir.
akıntıya kürek çekenlerdir. öylesine ki ne yaparlarsa yapsınlar, bir defa o karar alındı mı zaten artık o ilişki hiçbir zaman eski formunu yakalayamayacaktır. aslında enteresan olan onların da bunun bilincinde olması ama bu detayı görmezden gelmeleridir. atladıkları bir şey daha vardır ki aslında o en mühimidir. tüm bu gelişmeler devam ederken hem kendi hayatlarından çalarlar, hem karşısındakinin. işin olacağı olduğunda ise geride bıraktıkları enkazın daha daha büyük ebatta olduğunu farkedeceklerdir.
