Bazen çok fazla sert olabiliyorum. Çok basit, iki kelimeyle çözülebilecek meseleleri çok büyük bir sorun haline getirebiliyorum. Karşımdaki insanı bu kim, bu neci demeden her türlü azarlayabiliyorum. Hemen pişman oluyorum belki ama iş işten geçiyor bir kere. Şu dilime, şu öfkeme bir hakim olabilsem iyi olacak.
Bazen gaza gelip egoist biri oluyorum kendimi çok üstün görüyorum bazen içime kapanıp aslında hiçbir şey değilim kafasına giriyorum mütevazı biri olmama rağmen neden böyle olduğunu anlayamıyorum.
Tutarsizim. Fazla tutarsizim ama kendimi dengeleyemiyorum. Herseyin farkindayim. Cok farkli yonlerimle bircok insana yaklastigim icin kimse natalie soyle birisidir diyemiyor. Hepsinden farkli yorum cikiyor tutarsizlikta sinir tanimam. Beni yalanci saniyorlar bu yuzden ama degilim. Sadece hastayim.
çok çirkinim. çok huysuzum. insanlar bana nasıl katlanıyor bilmiyorum. çok alaycıyım. çok patavatsızım. eh özgüven eksikliğim göğe çıktı. ben şahsen nefret ediyorum kendimden.
Gerizekalıyım, önde gideniyim hatta. Yaşamayı bile beceremiyorken hala zor hedeflerin peşindeyim. Sonum ne olacak bilmiyorum. Hep korktum hala korkuyorum.
özgüven eksikliği bu yaşına geldin halen en ufak şeyde elin ayağına dolanıyor en basitinden basketbol oynarken bile pota altına top geldiğinde heycanlanıyorum hani birini beklediğiniz parkta tüm banklar dolu bir tek yaşınıza yakın bir bayanın yanında boş yer olsun gidip soramam oturabilir miyim diye ayakta beklerim utanırım ben kız yapma .
Çabuk sinirleniyorum, çok sinirleniyorum, en ufak şeyde bile gerginleşip asabileşiyorum, birçok şey, her ne kadar gereksiz de olsalar, sinirimi bozmaya yetiyor ve en kötüsü sinirlenince ağlıyorum...
