bugün

Üniversite zamanından beri muhabbetimin devam ettiği bir dostum var ara sıra istanbul'a ziyarete gelir ama hep habersiz plansız olduğundan bahseder, ablama gelmistim ansızın falan der. Bugün malum sosyal medya hesabımda üniversitede arkadaş olduğumuz bir grup insan ile görüştüğünü gördüm. Hem kalbim kırıldı. Hem de biraz üzüldüm. Oysa ki bu insana hiçbir zararım dokunmamıştı. Arkadaşlığımız zaman aşımına uğramış demek ki. Neyse onun canı sağ olsun.
Yani bu hayatın bana göre olmadığını anladığımda sanırım yaşım 13 falandı. Hayatın belli başlı yaşam formlarının hiç birine giremedim. Hayal ettiğim hayat sanki bu değildi. Gülüp eğlenmek sevmek sevilmek gibi basit yaşamsal aktiviteler bile bana gelmedi. Garip bir fanusta herkese dokunabiliyorum gibi ama hissedemiyorum. Sorsalar mutludur o derler amma burası bi fanus. Benim için en azından.
Yaptığına çok kırıldım ve sen bunu görmene rağmen hiçbir şey yapmadın. Canın sağolsun.
Gece çalısmayı ne çok severdim.. Şimdi nefret ediyorum, oda üzerime üzerime geliyor.
lan yalan söylemeyin oğlum.
ben çocukken yalan söylerdim.
çünkü yaramazlık yapardım, babamdan annemden korkardım. babam hiç dövmedi de anamdan çok dayak yedim.
insan yalanı iki şekilde söyler, ya korkuyordur ya da çıkarı vardır.
özellikle ekonomik özgürlüğümü ilan ettiğim günden beri kimseye yalan söylemedim. korkum da zaten kalmamıştı.
yaptım, evet ben yaptım. öyle istedim öyle yaptım. sebebi yok. tamamen keyfi irade.
hiç kaybetmedim, hep kazandım.
ulan keske bu sabah yataktan banka muduru serkan bey olarak uyansaydim.
tek derdim arabaya binerken pantolonumun burusmamasi olsaydi.
18 yaşında güzeller güzeli bi kızım var. Şu pislik ve iğrenç internet ortamından kızımı nasıl koruyacağım diye kara kara düşünüyorum. Şükür ki, annesi kadar akıllı ve ne yaptığını bilen biri olması bu endişemi biraz hafifletiyor..
hayat, sandığımızda da kısa.
Hayatta bir insana en zor gelen şey yanıldığını kabullenebilmesidir.
görmek istemediğim bir sahneyi bizzat ve hiç beklemediğim bir anda gördüğüm için yaklaşık 1.5 aydır kendimde değilim. canı sağolsun demekten başka bir şey gelmiyor insanın elinden.
https://vocaroo.com/1larz6IhjUgI

Geçen hafta artık yapmak gerek diyip tam battım mutsuzluğa..5 gün değil 45 gün düşündüm..

Neyse sonunda anladım değersiz biri olduğumu ve kafamdan attım artık.
sadece o kötü anlarımdan birinde,
Yolları arşınlarken spontane gelen bir şeyler zırvaladım ses kaydında..

Bana bir daha batmamamı hatırlatması için dursun burada..
görsel
arkadaşlar ben uyuyacam ama ses olmadan uyuyamıyorum ben. normalde youtube dan belgesel falan açıp o sesle uyuyordum ama internetim az kalmış o yüzden açamıyorum da şey diyecektim rica etsem siz boş boş konuşur musunuz? Ne de olsa yapmadığınız şey değil
insanlara her şeyin sonu gelmiş gibi hissettiğimi söylediğimde yaşımı biliyorlarsa bana gülüyorlar, saçmalama diyorlar. ama günlerimin neden bu kadar zor geçtiğini kimse söylemiyor. ya da nasıl bir çıkış yolu bulacağımı. evet gencim önümde upuzun bir yol var, ama ne yapmam gerek? nasıl çıkacağım bu karanlıktan, niye kimse söylemiyor?
biri ayaklarimi yikasin ya(halisahadan ciktim kapkaralar su an).
görsel
Bi taraf siyah olur Bi taraf beyaz, Bi tarafta düğün var Bi tarafta yas. Modum.
(#45838986)

sevgili babacığım bu sabah yine formunda. bunlara ek olarak, benim mesleğimden utanıyormuş, söylemeye. keşke mühendis olsaymışım en azından mühendisliğin bir ismi varmış.

not: mesleğim fahişelik değil.
Geçmişte fabrikasına ücretsiz danışmanlık yaptığım biriyle oturduk bugün, ortak bir iş yapmak istediğini söyledi. Bazı şeyler kötü giderken bu bana ilaç gibi geldi.
Bugün fazla sakin hissediyorum.

Sevdiği birisini kaybetmiş ve yapacak bir şeyi yokmuş gibi hisseden birisinin üzerine yükler binilmiş olmasına rağmen hiç yükü yokmuş gibi boş boş oturması, susması kadar sakin.
Matem havası, tepelerden vadilere usulca çöken sis gibi kapıdan içeri giren her simadan okunmakta. Yalandan iki kikirdeyip koşturan minik bünyeler günün yorgunluğuna, yemek saatini sofra toplama faslı geçene kadar dayanıp, yarının telaşesine hazırlanmak ve umudun sıcak alemi olan rüyalara dalmak üzere bir bir kepiyor. Havalar dönüp, sıcağın bezdirici azmi usulca gün gün kırılırken; güz olanca haşmetiyle emarelerini teker teker insancıkların acziyetine karıştırıyor. Sisli puslu günler, bir o kadar da berrak ve tertemiz umutlar... Mevsim parçalı bulutlu, yağdı yağacak; insanlar sütliman. Allah güzel muvaffakiyetler versin!
Matem havası, tepelerden vadilere usulca çöken sis gibi kapıdan içeri giren her simadan okunmakta. Yalandan iki kikirdeyip koşturan minik bünyeler günün yorgunluğuna, yemek saatini sofra toplama faslı geçene kadar dayanıp, yarının telaşesine hazırlanmak ve umudun sıcak alemi olan rüyalara dalmak üzere bir bir kepiyor. Havalar dönüp sıcağın bezdirici azmi usulca gün gün kırılırken; güz olanca haşmetiyle emarelerini teker teker insancıkların acziyetine karıştırıyor. Sisli puslu günler, bir o kadar da berrak ve tertemiz umutlar... Mevsim parçalı bulutlu, yağdı yağacak; insanlar sütliman. Allah güzel muvaffakiyetler versin!
bugün biraz garip bir gün sanki. yıllardır birlikte olduğum insanlarla ayrılma vaktim çok yakın. nasıl bir hissiyat dersek, eh yani. olmak zorunda bu. onun dışında heyecanlıyım. yeni bir hayat, yeni bir şehir.
bugün trafikte orospu çocuğunun biri laga luga yaptı. çektim sağa yürüdü gitti. iyi ki durmadı eğer dursaydı amına koduumun çocuğunu ortadan ikiye ayıracaktım muhtemelen.
Kötü hissediyorum, canım sıkkın.