4 ay. Sanırım kendi adıma büyük ilerleme kaydediyorum ama son zamanlarda tek tük otlakçılık yapıp ne güzel ya böyle arada içmek lafının ardına sığınarak her gördüğüm paketten bir tane aşırma isteğiyle dolanıyorum. Bu kadar zaman içmemişken daha da içmek istemiyorum nefsim zorlama beni.
bir süre sonra etrafımda insan kalmadığını fark ettim. tabi denediğim yöntem fizikseldi, zihinde bitmesi için hiçbir adım atmamıştım. bu da eziyete dönüşerek, yüksek sesle bağırmaları getirdi.
bu işin irade ile ilgisi olmadığını kavramak gerekiyormuş.
7 yıl oldu şükür. 23 yıl içince bırakmak haliyle zor oldu sayılır. Ama birakicam deyince bırakılıyor.
Üç tane püf noktası var.
1. Sigarayı aklınıza ilk geldiği zaman bırakın. Yani şu paket bitsin şu sınavlar bitsin şu hafta bitsin demeden , bırakma fikri aklınıza geldiği an birakacaksiniz.
2.sigarayi bıraktım diye hayatınızda hiç bir şeyi degistirmeyeceksiniz. Yani arkadaşlarınız sizin yanınızda sigaralarini icebilecekler. Arada unutup size de ikram ettiklerinde kibarca ben bıraktım demelisiniz.kizmak bağırmak yada niye yanımda içiyorsunuz demek yok.
3.ve en önemlisi kesinlikle ağzınıza sigara degdirmeyeceksiniz. Yani ben bırakalı şu kadar oldu artık başlamam nasilsa diye bir tane dahi tutturmeyeceksiniz.
Olmuyor be sözlük psikoloji,irade v.s gerek yok bu laflara sigarayı ancak ülkecek ve ailecek stres,sıkıntı,manevi maddi olarak düzeldiğimiz zaman belki bırakırım.
