Benim kız kuzen de Türkmenistan dağına çalışmaya gitti. Enteresan olaylar, para çok mu veriyorlar acaba.
Evin içinden dere geçiyor filan dedi. Musluk yokmuş
hayatım kendi kendime şaşırmakla geçiyor.
"neden üzüldüm şimdi? neden güldüm? neden ağladım? nasıl öyle söyledim?" gibi şeyleri sorguluyorum. cevabı da yok.
ben kendimi hiç mi kontrol edemedim yoksa ipler yeni mi kaçtı elimden bilmiyorum.
günlerdir geçmeyen bir iç sıkıntım var. dibe vurmuş gibi hissediyorum. resmen zamandan ve her şeyden soyutlanmışım gibi geliyor. yoruldum ulan yoruldum.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2315375/+
tedirginlik gerginlik stres paslaşıyorlar uyku düzensizliği baş ağrısı yokluk.
Bir kız ile canlı dokunmak istiyorum her ne ise işte.kimse bana bakmıyor suçlu hissediyorum Bi yerimi soydum uyuşturucu mu aldım kan davası mı var sabıkalımıyım anlamıyorum ne yaptım diye her gün aynı sokaktan geçiyorum ama bakmıyorlar bile dertlerini anlatsınlar dinleyim ne istiyorlar.
yiyecek halim yok ya.
Ne yaptım onlara söylesinler ya da intihar edeyim.
Sıkıldım artık annemden sıkıldım küçük kardeşim baş belasından hallice zaten.
Geçen hafta bağırdım yüksek sesle şu tabakla kafanı kırarım gibi bişey dedim herhalde artık sinirimden nefret ediyormuşum gibi sonra ağlamaya başladı küstü bende neyse geçer dedim.
Bunu yazarken bile beynime sıçrıyor.
1 satırıda s*klemem gerekirse insanlar iyilikten ne anlar ezip geçeceksin sokak kuralları dünya böyle.
içimde dalgalanan, yapışkan bir öfke var. telkin ve benzeri şeylerle engelliyorum. engellemeye devam edeceğim ve bitene kadar onu olduğu gibi kabul edip iyimser kalacağım.
