sözlük yazarlarının itirafları

bugün annem ve babamla pikniğe gittik konu bi şekilde altına vs geldi boynumda hiç çıkartmadığım bi kolye var babam 6. sınıftayken hediye etmişti manevi değeri yüzünden değiştirmek isteyip hep vazgeçmiştim. yine ondan bahsettim acaba değiştirsem mi ama kıyamıyorum gibisinden. babam tüm gün aklımın içinde dönüp duran o cümleyi kurdu:'' yarın bir gün biz bu dünyadan göçüp gittiğimizde hep yanında olduğumuzu hissetmen için o kolye. onu çok zor durumda kalmadığın müddetçe asla bozdurma veya çıkartma o sana bizden hatıra.'' o kadar içime işledi ki sözlük orada paramparça oldum.

uyuyamıyorum. günlerdir. hatta aylardır uyuyamıyorum. belkide yılı geçti uyku düzenim berbat. gece damarlarım çekiliyor gibi oluyor. içmek istemedikçe kendimi şişe ve bardaklarla buluyorum. iki çocuk babasıyım biri kız biri erkek. kızım ve oğlum olmasa bir dakika nefes almam. zayi etmem bu oksijenleri. bu arada 42 yaşındayım. memurum. öğretmenlik mezunuyum. yüksek lisans da var. şimdi bir mühendislik fakültesinde 4 dersi vermekle uğraşıyorum. herkes bu yıl okul bitiyor zannediyor ama ben finallere gitmeyeceğim. sıkıldım. herkesten her şeyden sıkıldım. aslı anıl ne olur elimden tutun. 15 günde 4 saat yetmiyor sizi görmeye ne olur biri bana yardım etsin. ölmek istiyorum.

ilk öncelik uykuyu düzene sokmak. uyku yerine konamayan tek beden süreci. bu nedenle uykuyu düzene sokmak için profesyonel yardım alınması yerinde olur.

gittikçe yalnızlaşıyorum ve çoğu kişinin umursamadığını görüyorum. öfkeliyim ve hüzünlüyüm ancak bunların üstesinden gelmek için ne yapmam gerektiğinden emin değilim. hala bir anlam arıyorum. o anlamı bulamadıkça hep bir şeyler eksik kalacak.

Geçmiş sözlük günlerim dahil şuraya asla gerçek bir itirafımı yazmadım. Bence siz de öylesinizdir. (samimiyetsizliğine ortak aramak) yani gerçekten en derinlerde, en gizli şeyi insan kendi kendine bile düşünmez, yok sayar vs. buraya da yazmaz birine de söylemez. Neyse bu durumda aslında itiraf başlığı samimiyetsiz ve aldatıcı oluyor ben değil. (yüzyıllık başlığa ithamda bulunmak)

Param olduğu zaman bir tane yemek makinesi alacağım. Tabi bu hayalimde gerçekleşmeyecek biliyorum. O kadar param olsa önce mutfağımı değiştirirdim çünkü. Zaman ilerledikçe kadınlar yemek yapmaktan bıkıyormuş sahiden. Aslında olay her gün ne yemek pişireceğini düşünmek. Zor bir matematik sorusundan farksız inanın.

Bende sinir bozucu duzeyde Şarkı hafızası var. 34 yıllık ömrünün neredeyse hatırladığım her anına ait bir şarkı var.

2019 da kendisiyle sıra arkadaşlığı yaptığım bir dostla yollarımız ayrıldı.
bu arada bacakları aldık, artık şort giyip, gym e gidebiliriz.

Yıllardır storysinde araba kullanırken şarkı videoları paylaşanlara tiksinerek bakıyordum… ve bu gece ben de araç kullanırken radyoda ki şarkı eşliğinde stroy attım. Pişman mıyım bilmiyorum.

Evlendim. Sonradan anlıyorum ki yalancı, menfaat için fırıldak olan, ahlaki değerleri çürümüş, yaşama amacını tanımlamamış bir canlıya nikah kıymisim.

Boşan diyecek arkadaşlar, bekara karı boşamak kolay.

Çoluk çocuk var. Düzen var. Tekrar bekarlık korkulacak bişey. Yani evlenirken adam gibi düşünmeden evlenmeyin. Benim gibi b.ka batarsiniz

öleydim de bu sıkıntıları çekmeseydim.

Bugünkü itirafları okuyunca kendi derdimi unuttum.

kadınlar tarafından reddedilip güzel kadınların hep başkalarını seçtiğini görünce onları görmezden gelmeyi ve uzaktan, gizlice izlemeyi alışkanlık edindim. yeni bir gelişme olmadıkça da böyle devam edeceğim. nietzsche haklıydı bu arada.

Sanırım lenfomayım, çok korkuyorum öyle ölmekten falan değil (zaten sonrasına inanmıyorum) küçücük bir kızım var elinden tutup okula götüremeden, bana başını yaslayıp sımsıkı sarıldığını hissedemeden, elinden bir kahve içip sigaramdan bir nefes cekemeden girmekten korkuyorum.

kendimle o kadar gurur duyuyorum ki ; o ''kişiliksiz, hain, ilgi manyağı, kendini beğenmiş, nereye çekersen oraya giden, üç lafından sekizi yalan olan, içten içe haset besleyen, menfaatleri çerçevesinde hayatını sürdüren '' herkesi teker teker hayatımdan çıkardığım için. güzel tecrübe kattınız ama fazla vakit, his, değer ve en önemlisi güven çaldınız. siz ve sizin gibilerle var olmadım, olmayacağım. kimse kendini bulunmaz hint kumaşı sanmasın.

Son zamanlarda inanç eksikliği yaşadım ve allah'tan bir işaret bekledim. O gün parka gittik. Çay bahçesinde çay içerken 1 - 1.5 yaş arasındaki bir bebeğin bir salıncağın arkasına doğru hızlıca koştuğunu gördüm ve annesi olabildiğince bağırdı ardından ama yetişmesi mümkün değildi. salıncakta 10 yaşlarında bir erkek çocuk çok hızlı bir şekilde sallanıyordu. Bebek salıncağın altına girdi ve çıkıp gitti. kalp krizi geçirebilirdim o korkuyla. O salıncağın bebeğe çarpmaması yalnızca mucizeydi. "Mesajı aldım" dedim içimden.

Atak geçirdiğim bir dönemde aile hekimliğindeki hemşireye gidip Eşimin beni asm'nin yanındaki markette çalışan kız ile aldattığını anlatmıştım. Kadında beni ciddi ciddi dinleyip destek olmuştu ve hâlâ kocama gıcık gidiyor. inanıyordum ama bunlara ne yapabilirim ki? Utancımdan aile hekimine gidemiyorum. Bir iki yıl daha geçsin Allah'ım unutayım ne olur?

(bkz: swh)

ben gelin ile damadı değil...

gelen pastayı alkışlıyorum.

utanıyorum.

Bugün konserdeydim ve deli gibi aşık olduğum kişiyle gidip, birbirimize karşı bütün şarkıları söylemek isterdim. Kısacası benim itirafım aşık olmak istiyorum. Aynen biraz kaşınıyorum gibi...

hastanede beş parasız haldeyim.
para istediklerimden cevap yok. 2 hazirana kadar hastanede kalacağım.
mecburen ibanımı paylaşıyorum.
TR16 0001 0000 5189 2576 0050 01

TR03 0006 2001 0710 0006 6645 47

Sözlüğün en zeki kadını başlığını gördüm. Hayır zaten kimse öyle düşünmüyor da ben değilim aq. Çünkü enayiyim ben. Yani enayilik de değil ama, ne biliyim. Mesela doğum günlerini çok sallamam ama, doğum günümde mesaj bile atmayan abim şimdi bugün baldızının doğum günü için çarşıyı dolandı. Böyle şeylerle ölçmezdim. Sonuçta eşi ve kayınvalidesinin yanında mecburen dolaşacak derim ama. Beni çok sever aslında. Diye düşünürdüm. Değil mi lan acaba öyle? Demeye başladım. Demek ki değil yani. Demek ki çok da sevilesi bir kardeş falan değilim. Problemi kendimde de buluyorum biraz. Neyse. iş çıkışı aldılar beni en azından. Yollarının üstüydü çünkü. En azından yolumun üstünden geçip de sen dolmuşla gel demediler yani. o da bi şey.
Ben de çok iyibi bok değilim bu arada. Bazen bakışlarımla bile mod düşürdüğümü falan söylüyo bunlar. Haklılar. Bilerek olmuyo tabi.
Annem benim ne sevdiğimi veya ne beğeneceğimi gram iplemez. Sorsan çok düşünür beni. Çok sever.kendi de öyle sanar. Ama bi kere bakmamıştır bir problemim için internete. Ya da bunu sever bunu alayım, yapayım yoktur.paranı vereyim sen beğen. Ben bilmem der. Çok saçma ama onu da başkalarına hediye beğenirken görünce dank ediyor bi şeyler. Kuzeninin kızının arkadaşının morali bozukmuş da,kafaya takıyor. Ben senelerce suratım asık gezdim. Kafaya takmadı hiç. Bazen diyorum ki ne yapsam fark etmiyor demek ki. Ben onun için bakarım hep. Bakım kremlerinden kıyafete hep bakarım. Kendine çok nadir bir şey alır çünkü. Çocuklarını öncelemiştir hep. O yüzden ben de onun kendine göstermediği ilgiyi göstermeye çalışırım. Ben de bi bokmuşum aslında ya. Canavar da değilmişim yani skxkcmc.
Şu anda ailedeki belki en şen şakrak insan benim. Kendi kendime çok çabaladım iyi olmak için. Başardım da. Herkesle şakalar, muhabbetler. Nasılsın diye sormaktan çekinen biriyken. Ama işte arada aklıma bunlar geliyor ya. Arada dediğim çok nadir. Bu sıralar biraz fazla. Bunlar beni mutlu ediyor.hasta mıyım neyim. Oh ben o kadar kötü değilim diye seviniyorum evet tüm yukarıda yazdıklarım beni iyi hissettiriyor. Yine de nadiren de olsa diyorum ki hiç mi sevilmedik ulannn. Sonra diyorum ki siktir et gerçekten sevebileceğin ve güvenebileceğin tek varlık var. Onu da şimdi göremiyorsun.

Öyle yani. Bi şeyler yapmam lazım ki, rahatlayayım. Kendim için bi şeyler. kendimi o kadar sevdiğimden değil de işte böyle zamanlarda kamçılanıyorum.

itiraf bence bu. Baya baya sevilmedim falan diye zırladım ya.

Kimseye dinsel ve siyasal bir sebepten ötürü fiziksel zarar vermem. Ülkemiz başka bir ülkeyle savaşa girerse o başka tabii.

Ama biliyorum ki bu ülkede siyasal ve dini sebeplerden dolayı beni öldürebilecek insanlar yaşıyor. Her şey bir galeyana bakar.

35'e girdim. yaşlanıyorum.

Bugün pazarda tanıdığım bir kaç kişiyi görmezden geldim. Eşimin anneannesi vs. Hemde ama geç kalıyordum ve biliyorum ki Beni lafa tutacaklardı. Yaptığım yanlış biliyorum.

Bugün neredeyse 1 yıl olacakken görüşmeyeli çocukluğumun beraber geçtiği insanlarla görüştüm. Hepsi evli bu arada tek ben sapım falan yani o haldeyiz. Onların içerisinde bi kaç kişinin gözünde ben gizli gay falanım açık açık söylemeselerde ima etmeye ya da geyik yaparak söylemeye çalıştıkları şey oraya falan gidiyo yani, her neyse bunları çok fazla siklemiyorum ama o insanlarla hâlâ neden görüştüğümü falan sorgulamaya başladım. Çünkü promilin verdiği yetki benim ufkumu normalde olduğumdan daha fazla açıyor. Saatlerce karısıyla olan problemlerini çocuk olduktan sonra oluşan geçim derdini anlatan adam benim evlenmememin sebebini gizli gay olmama evirebiliyor ama ben onun bu konu hakkındaki ağlamalarına yorum dahi yapmıyorum *

Neyse itirafım şudur ki yaş aldıkça hayatım boyunca görüştüğüm insanlar benim ömrümün sonuna kadar hayatımda bi şekilde de olsa tutacağım insanlar değilmiş onu anladım ve evlendikten sonra görüşmememin sebebi benim için gayet mantıklı ve makul sebeplermiş onu anladım * görüştüğün her insana hayatında yediğin her boku anlatman ve paylaşman gerekiyormuş bunların hesabına göre, ben bunlar gibi bir insan hiçbir zaman olamadım. iyi ki de olamamışım zaten...

Şu yaşıma geldim hayatımdaki insanları sorgulamamıştım çok görüşmediğim için, ama bu görüşmeden sonra kendimi ve hayatımda tutmaya çalıştığım insanları neden hâlâ tutuyorum diye sorgulamaya başladım. Sabaha her şey geçer illaki ama bundan sonrası için dünyada içecek bi ortam arasam en son gireceğim ortam bu insanların birlikte olduğu bi masa olur. O yüzden diyorum ki; iyi ki 1 yıl içerisinde bu adamlarla birlikte olmaya çabalayıp kendimi paralamamışım, son 1 yıl benim hayatıma o kadar güzel şeyler katmış ki, kendimi takdir edesim geldi şu anda *

Her neyse uzun zamandır böyle açık bir itiraf yapmıyordum ama bu itirafı birileri okusun diye değil, zamanı gelince geceyi hatırladığım zaman bu geceyle alakalı ne hissettiğimi ve düşündüğümü hatırlamak için yazıyorum bunları.

Söyleyeceklerim bu kadar, kendinize cici bakın...