bugün

Dilsiz kalmisim bi gram gücüm yok..
hayatımda sana dair ne varsa çoktan silip attım. arkadaşlarım da seni unuttular. annem bile sormuyor iktisatçı ne oldu diye. çok zaman geçti aradan çok. fakat ara sıra aklıma geliyorsun. rüyalarıma giriyorsun izinsiz. biliyorum sen orada onunlasın ve ben buradayım. aklının ucundan geçiyor muyum acaba. sahi beni hatırlatan neler var ki hayatında? adımı duyduğunda irkiliyor musun? gary moore ya da louis armstrong dinleyebiliyor musun beni düşünmeden. aşkımız zaman aşımına uğradı farkındayım. seni unutuyorum ve şairin dediği gibi, bunun için seni asla affetmeyeceğim.
Ezan sesiyle uyanıp saate bakınca alarmın çalmasına daha çok var diyip mutlu olmak öyle bir mutlu olmak ki mutluluktan uyuyamamak.
itiraf okumaya giriyoruz millet iç âlemini boşaltmış buraya. nerede kaldı o eski itirafçılar! vay anasını dedirtecek itiraflar!
babamı sevmiyorum, anneme eskisi kadar yakın hissetmiyorum. bu kötü bir şey.
yazar olduğumda hızlı bir giriş yapacağım durumudur.
Gün de bir kaç kere instagramdaki takipçi sayına bakıyorum. Niye artıyor da azalmıyor o liste.
gayet eğlenceli ve motive edici bir şarkı olmasına rağmen ne zaman natasha bedingfield- unwritten dinlesem ağlıyorum. salak mıyım neyim tövbeler olsun.
EVe geldigimden beri uyuyorum halsizlikten kipirdayamiyorum resmen.
hepinize merhaba arkadaslar kötü haberlerim
var..
biliyosunuz ki çok yakışıklym ve pesimde bir sürü
kız var..
istiosanız okumayı burda sonlandırın çünkü
birazdan okuyacaklarınız sizi depresyoma sokabilir.
bnim artık sevgilim var hepinizden çok özür
diliorum..
bazılarınız sevgilim oldupunu örenince yastığına
sarılıp ağlamak isteuebilir veya en çok kroktuğum
intar etmek isteyebilir sakın böle bse yapmayın.. siz benim her zaman fanlarım olarak kalacaksınız.
kendinizi sakın öldürmeyin hoscakalın .
günlerdir huzursuzum, onu düşünmeden yapamıyorum,

meğersem kabızmışım arkadaşlar, üç gündür sıçamıyorum diyeymiş bütün o depresyon.
Annem küçükken yıkanayım diye açık renkli saçlara bit daha kolay girer demişti. Kaç yıl geçti hala buna inanmaya devam ediyorum galiba.Her gün saclarım çok temiz olsa bile duş alıyorum.
Bugün 3 tane sokak kopegini sevdim. Ne guzel hayvanlar şu köpekler ya. Keske benim kopegimde hayatta olsaydı.
Nickim lm3allem iken sözlükte asya diye biri vardı. Ankaralıydı. Sözlükte onunla o kadar çok sohbet ediyorduk ki, bir ara whatsapp gibi kullanmaya başlamıştık burayı. Ben onu bilmedim o da beni bilmedi. Bana kalırsa mükemmel bi arkadaş / sırdaştı benim için. Bir gün numaramı istedi, verdim. Özelden aradı beni. Kafamdaki asya profili tamamen değişmişti. Mükemmel diksiyonu olan bir kadın, kelime vurguları, konuşma şekli bana benziyordu.

Her gün arar olmuştu artık artık telefonum çaldığında “özel numara” yazısını görünce müsait olmasam bile müsait oluyordum. Ben asyanın yüzünü hiç görmedim. Bana tüm hayat hikayesini anlattığında şaşırıp kalmıştım. Genç, başarılı bir iş kadınıydı reklam sektöründe. Sesinden başka somut bir şeyi yoktu.

Nickini unuttum, keşke hatırlayıp bir merhaba diyebilsem. Ben asyayı özledim galiba.
Gülmeyi özledim..
uzun süredir,çok uzun süredir konuşmadığımız ,artık unutuyorum sandığım, kasım 1 i 2 ye bağlayan gece yazdı,yanına çağırdı, yine gittim,herşeyi unutup. gittim,konuştuk,uyuduk,seviştik,bu sefer farklı olacak sandım,başını göğsüme koyup uyuyorken izledim onu,herşey o kadar gerçekti ki zaman dursun istedim,bir yandan da hemen uyansın yine öpeyim,konuşsun dinleyeyim istedim.
sabah olduğu zaman yine biteceğini,birkaç gün sonra yine biz olmamışız gibi olacağını hissediyordum, 4 kasım doğum günüydü,evelsi gece koştum yanına bütün umutlarım,çocuksu heycanımla,kutladık, yarım saat yanındaydım,iki gün önce yine değişti herşey "görüşmek istemiyorum,anla" dedi,ne kadar kırıldım anlamışmıdır,ne kadar acı çekiyorum biliyor mu acaba.
yine gel dese giderim.
Aleyna tilkiye aşık oldum. Ne yapacağımı bilmiyorum. ilk kez ünlü birine aşık oldum.
Bundan bir buçuk yıl önce yakın arkadaşımın sözünden sonra mekana kutlamaya gitmiştik ve ben içip içip kusmuştum yanımızda 10kişi falan vardı hepsi gördü. Arabayla eve dönerken de yolda poşete kusmaya devam ettim yanımda erkek arkadaşım arabasına bindiğim insanlar bizden yaşça büyük hiç tanımıyorum. Allahım tam bir rezaletti benim için tarihe yazılmış kara leke gibi bir gündü.
akşam saat 19.00 gibi uyudum ve gece 3 ' te uyandim. şoktayım. 3.5 aydır ilk 8 saatlik uykum. oğlum sadece 3 kere uyandı. ihtiyaçlarını giderip hemen geri uykuya daldı. mutluyum sözlük.
hayatımın bir kırılma anı olacak biliyorum.
şu zamana kadar hep kötü yönde oldu. tüm kırılma noktaları beni geriye attı. hayat beni paso diğerlerinden geriye düşürüyor. başkalarından fazla mücadele etmemi istiyor.
ama ben bir gün bir kırılma noktası olacağını ve tüm mesafelerin kapanacağını, hayal ettiğim yerde olacağımı düşünüyorum.

o kırılma anının gelmesini bekliyorum şu an. ümitsiz olmaz. sevdasız olmaz. acısız olmaz. kurbansız olmaz farkındayım. ama o kırılma anı gelsin.

umudumu kestiğim anda bir liste var aklımda, onları yapıp siktir olur giderim.
ölmek istiyorum. henüz arkamda bırakacaklarımın çekeceği acıyı düşünebilecek kadar aklım başımda olduğu için bunu yapmıyorum.

zamanında bir entry girmiştim, bir acınız varsa onu o anda yaşayın diye. kendim yapamadım bunu. o anda yaşamadım bir acı olduğunda. hep gülmeye devam ettim hala da gülüyorum, ama sanki içim yosun tutmuş gibi. kurtulamıyorum düşüncelerden. ölebilsem kurtulurum gibi geliyor ama o da dibini görmediğin suya atlamak gibi. uyuyamıyorum geceleri çünkü etraf çok sessiz, düşünüyorum hep...

sevgili dostlarım, hayat hepimizin canını öyle ya da böyle yakar. canınız yandığında gülmeyin, ağlayın bağırın ama atın o zehiri içinizden. sonradan benim gibi uyuyamaz, düşünür durursunuz.
artık geceleri eskisi kadar sevmez oldum.
hayatımda bazı şeylerin rast gitmeye başladığını hissediyorum.
Bir duam var nazar değmesin diye kendime bile söylemediğim.
içimdeki çocuk can çekişiyor, onu kurtarmak istiyorum. bu yüzden bugün gidip pastel boya ve mandala alacağım.