bugün

Ooooooooo yine herkes yorgun.
Ne uyuduğum belli ne uyumadığım, böyle gecelerden nefret ederim. Dilimle telaffuz edemeyeceğim şeyler zihnimde kocaman bir çığ gibi.
kendime edemedim daha size mi etcem?
kendime edemedim daha size mi etcem?
Ciddi anlamda doluyum bu sabah. Herkese doluyum. Bütün her şeye ağız dolusu..
yattığım yerden kedimi seviyorum şimdi düşünürken. Hava tam aydınlanmadı yeni bir gün başlamak üzere. Hatta başladı bile.

Kedim dikkatimi dağıtıyor ne yazacaktım unuttum. Daha doğrusu başı ile sonunu toparlayamadım.
Çaresizliğin en çaresiz gözüktüğü zaman hep biri vardır ya "iyi ki varsın" dediğimiz. Hatta "sen olmasan ne yapardım?" Diye sorduğumuz.. evet ne yapardım? Ne yapıyorum şuan? Hiç düşünmüyoruz sorduğumuz soruların cevaplarını. Ben de düşünmedim. Ne yapmam gerek.. geri kazanmaya mı çalışsam? Hiç başvurmak istemediğim bir yoldur. Hep çok gururlu oldum. En fazla birkere sorarım, söylerim dahası gelmez. Peki bu tutum doğru mu? Bilmiyorum ki. Tek düşündüğüm ve istediğim şey onun şuan geri gelmesi. Onu her reddettiğimde geri döndü. Hiç umursamadı. Şimdi sıra bende mi?

Sabah sabah beynim yandı. Çok kıymetbilmezim.
ben mutsuzluğumun nedenini buldum sanırım. okulu neden hala sevemediğimi de buldum.
kendime ait alanım yok sözlük. evimde, okulda sadece benim olan insanların girerken izin aldıkları bir alan yok.

çok çok önceden yazmıştım buraya, banyoda abdest giderirken annem giriyor, sen bak işine ben ellerimi yıkayıp çıkacağım diye. ve bana saygı duyulduğunu hiçbir zaman hissedemiyorum. sanki böyle tanrı beni buraya doğru tükürmüş gibi. öyle pislik bir şeymişim ve her an aşağıya kayıyor, tutunamıyormuşum gibi.

işte bu yüzden stüdyo daire de olsa bir gün kendi evim olduğunda çok ama çok mutlu olacağım.

güzel insanalrla pozitif enerji yayan insanlarla, mutlu insanlarla vakit geçirin arkadaşlar. bulamıyorsanız da sizi dibe çekenlerden uzaklaşın. düşmektense nötr kalın.
Saçma sapan bi korku filmi yüzünden bir haftadır ışık açık uyuduğum doğrudur. Ama oyuncak bebekler sizce de en korkuncu değil mi??
Sabah bi doktora gidip anksiyete ve depresyon için ilaç yazdırayım diye düşünürken gün boyu o kadar güzel haberler aldım ki. Ağzım uzun zamandır ilk drfa kulaklarıma varıyor sözlük.*
belki yaşım buralara gelmek için biraz geçti geçiyor ama yıllar önce burada ilk defa birini sevmiştim ilk defa hayatımda bir sevdiğim olmuştu hatta istemiştim sözlendikte .... işte o anılar geldi aklıma şimdi eskisinden dahada berbat hale gelmiş devinimimde yine belki yazarak rahatlarım dediğim an bu gece be sözlük. yazdıkça daha da iyi oluyorum bir ümit beslemek için geleceğe.
bu aralar kendimle pek aram yok. şöyle ağız tadıyla bir bunalıma bile giremiyorum. elim kolum bağlı hissedince nefret ediyorum kendimden. yalnız hissediyorum. bazen de dibine kadar yalnız kalayım oldu olacak diyorum ona da müsade etmiyor imkanlar. herkes el geliyor, herkes fazla.. alayım başımı gideyim istiyorum.
Gecen sene 30 kilo verdim. Sismanken cok cirkinmisim cidden. Simdi yakisikli sayilirim bence. Oyle oldugumu soyleyenler oldu epey hehe.
görsel
şu itirafların haline bak!

bu kadar vizyonsuz olunmaz be arkadaş.
Ulan aylar önce şunu yazmışım hala derdimi kimseye anlatamamışım yanarım ona yanarım...

--spoiler--
Bu ülkedeki kavram kargaşasına, sahiplenme hırsına kapılmak istemeyen sıradan bir vatandaştır.

Türkiye cumhuriyeti sınırları içinde
Din; ak partinin
Milliyetçilik; milliyetçi hareket partisinin
Atatürkçülük; cumhuriyet halk partisinin tekelinde gibi gösterilmek isteniyor yıllardır..

Yo dostum yo.
Ben bu oyuna karşıyım arkadaş, tek başıma bozamam belki ama karşıyım.

Akp'yi sevmiyorum diye dinsiz
Mhp'den vazgeçtim diye hain
Chp'yi desteklemiyorum diye çomar oldum.

Neyim ben kardeşim, neyim peki?

Ben sadece, dinini zorlamalara alet şarlatanlara yem etmek istemeyen, milliyetçiliği ne mutlu türküm diyene seviyesinde yaşayan, Atatürk'ü bu ülkenin tek gerçek lideri olarak kabul etmek isteyen biriyim.

Yıllarca kızıl elma deyip, başbuğ Türkeş'in Atatürk yolunda ortaya koyduğu doktrinlere ne olursa olsun sahip çıkan birini, çomar da yaptınız, çapulcu da.

Çok teşekkür ederim..
--spoiler--
Ya çevremdeki insanların psikoloğa gitmesi gerek ya da benim.
Insanlara hakettigi kadar deger verin fazlasi ise sizi uzer cunku her insan bu degeri tasiyacak kalite de degildir. Sizin hayatinizda basrol oynacak kisi baskasinin hayatinda figuran olmayi tercih ediyorsa yapacak bir sey yoktur. Olmuyorsa da bir hayir vardir bunda demeli.
Sadece bilim kurgu filmlerinin sonunda ağlayabiliyorum.

En son uzay boşluğunda yapılan bir yağmacı cenazesinde ağlamıştım. Ciddiyim,gördüğüm en acıklı cenazeydi.
05.30'da aniden gelen ben sevilmeyecek bir insanım hissi berbat.
saat 06:13. bursa'da gök gürlüyor, yağmur yağıyor. sonbahar'ın ilk damlaları düşerken, dünya bir anlığına güzelleşiyor.
Uyumaya çalışırken düşünürken uykum açılıyor. Erken uyanacağımı hatırlayınca sinirden ağlıyorum. Düşündüklerimi kafamda birine anlatıyorum. Beni anlamıyor ve onla tartışıyorum. Bu sefer o susmuyor. Sus diye bağırıyorum beynime. Sonra sabah oluyor.
itiraf ediyorum regliyim.
Bir kızı çok beğenmiştim. Öyle ilk gördüğümde çarpılmıştım. ismini öğrenmek için öylece bekledim. Sonra formu doldururken ismini öğrendim. Günlerce sosyal medyadan aradım bulamadım. Twitterdan birini buldum, sırtı dönük o mu değil mi emin olamadım. Ben onu ekledim o da kabul etmedi.
Bu ülkede kadın olarak dogdugum için kendimi lanetlenmiş gibi hissediyorum.
okul, iş, mezuniyet falan derken sözlüğü bi süre bırakmıştım. şimdilerde giriyorum ara ara ama eski dostlarımı göremiyorum insan üzülüyor nerelerdesiniz eski dostlar? (ve hüzünlü bir şarkı çalar...)
Cok kahve ictigim icin kabizkik sorunu yasiyodum. Ama duzenli uzum yemeye basaldim birkac gundur hergun catir catir siciyorum cok mutluyum.