Sevdigim bir insani veya bir esyayi kaybetme korkusu yada ona zarar gelebilme ihtimali bile urkutur.
Yanlis anlasilma korkusu.
Karanlik ve kapali alan korkusu.
Ben bildigin korkularla yasiyormusum.
Bilmem hatırlayan olur mu bi ara bi program vardı eşyalar olması gerekenden kat kat büyüktü ve parkurlar vardı ev eşyalarıyla. Koca mutfak lavabosunda mesela böcek gibi kalıp kurtulmaya çalışıyolardı falan.
Olması gerekenden büyük eşyalar. Kabuslarım genelde böyledir zaten...
Çok saçma.
Ha bir de ani hareketlerden korkarım biri aniden karşıma çıkarsa mesela aklım çıkıcak gibi hissediyorum.
Tachophobia = hız korkusu. eğer içinde bulunduğum araç bir anda aniden hızlanırsa veya 90km civarlarına çıkarsa elim ayağım titriyor, bayılacakmış gibi oluyorum. bu yüzden sık sık şöförleri ikaz etmekten bıktım.
Dokunulma korkusu. Dalgınken aniden biri dokununca aklım çıkıyor resmen. Özellikle toplu taşıma araçlarında para göndermek için omzuma dokunulduğunda saçma sapan bir tepki verebiliyorum korkudan. Bir an önce kurtulmam gerek.
yeşil gözlüler. ailemin çoğunun yeşil gözlü olması da ironik.
afgan kızı mesela ~https://s.instela.com/m/m...goz--i417642-1200x630.jpg ~
haha merhaba, iyi günler ve iyi geceler diyip ardıma bakmadan kaçasım geliyor.
