ülkemizde bu yıl çıkan bestseller kitabın ismi. yazaro ferdinand von schirach. edebi açıdan bakmamak gerek. onun yerine belgesel niyetine okunmalık kitaptır. olaylar gerçek olduğu için de bir çok kitaptan daha etkileyicidir. kişilerin her birini tanıma isteği de uyandırmaktadır insanda. ayrıca alman hukukuna saygı duyup bizim hukuğa binlerce küfür de ettirir. (elbette mükemmel hukuk sistemi yoktur ama almanya cidden aşmış anladığım kadarı ile.)
" suç, toplum için bir ayıpken, bireysel anlamda kazanılmış bir zaferdir" demiş dostoyevski. tabi burda üstünde durulması gereken asıl nokta, suçtan kast edilenin nasıl bir nitelikte olduğudur.
alman ceza hukukçusu avukat Ferdinand von schirach tarafından yazılan ve gerçekleşmiş olan enteresan ceza davalarının anlatıldığı güzel bi kitap.ikincisi de çıkmıştır.
çok kastırmayan akıcı bir kitap.
galiba bu aralar avukatların yaşadıklarını kaleme alması moda.
sadece bu yazara mahsus değil başka yazarlar da dikkatimi çekti kitap çıkaranlar arasından.
bir tane suç dosyasında yaz saati kış saati uygulaması olayı galiba yazarın kurgusu.
o kadar polis savcı arasından bu ufak tuzağı kimsenin görmemesi biraz ilginç geldi bana.
2. serisi de 1. si gibidir. 1.severseniz 2.yi de alın.
"Suç, ceza kanununun ihlali yönündeki, savunma veya mazeret olmaksızın yapılan ve devlet tarafından ağır veya hafif suç olarak cezalandırılan kasıtlı bir harekettir".
ceza avukatı ferdinand von schirach tarafından yazılmıs kitap serisidir. ntv yayınlarının eserleridir. ilk kitabı akıcı ve surukleyici olmakla birlikte ikinci kitabı umulan zevki tattıramamıstır. konsept olarak guzel bir kitaptır, arka kapagı okudugunuzda kitabı okumak istersiniz. f.von schirach'ın dili de gayet guzel ve samimidir. ozellikle ilk kitapta 'vay be' dedirtir bazı hikayeleri.
3.sunu bekliyoruz. ümidimiz ilk kitabın cıtasında olması.
bir ceza avukatından gerçek hikayeler. almanyada 45 hafta bestseller listesinde kalmış, çeviri hakları 32 ülkeye satılmış, bazı hikayeleri film yapılmış falan bi kitap. okunuru var.
genel tanımı amacından sapmış olgu. suç kavramı onaylanmayan bir eylemdir. aynı zamanda da suç onu gerçekleştiren kişi veya kişilerce onaylanmayan bir duruma tepki olarak doğar. yani suç diğer yanıyla bir isyandır. kabul etmek gerekir ki ham bir isyandır. gelişmesi kitlelere bağlıdır.
Üniversitedeyken kendimi polise ihbar etmiştim. Suç ve ceza ' daki o düşüncelerin beyne hücum etmesi durumunu yaşadım. Potansiyel bir sucluydum, hala öyleyim. Beynimi inceledikleri zaman anormal bir şey bulamadilar. Ama ben anormal bir insan olduguma inanıyorum. Ablamı neredeyse baltayla parcaliyordum. Bir kriz anında oldu bu tabii. Raskolnikov ' un ruhu bedenimdeydi sanki. Bazen bir suçu kafaya takıyorum. Binlerce defa bunu neden yaptığımı sorguluyorum. Enistemi neredeyse öldürüyordum. Şimdi mahkemelere gidip cinayet davalarını takip etmeyi düşünüyorum. Bırakın suçluları. Pişman degillerse bırakın istedikleri gibi kendi değer yargılariyla Yaşasınlar. Eğer pişman iseler kendi hükümlerini kendileri verecektir. Engel olmayın. Ya da dünya yok olur. Biliyor musunuz? Baskaldiran insan'i yani camus ' yu okumasaydim birinizin kafatası şarap kadehim olurdu. Ahahaha. Bir de nietzsche ' nin solgun suçluları çözümlemesi var. Der ki:
Kendi hükmünü kendi verdiği an onun en yüce anıydı. Bu yucelik aninin bayaliga dönmesine izin vermeyin.
Allahu teala Hz. Ademi ve Havvayı yaratıp onları cennete yerleştirmiştir. Onlara bir hukuk düzeni vermiştir. Bu düzene göre cennette istediklerini yapmaları serbesttir. Sadece yasak ağaca yaklaşmamaları emredilir. Düşman olarak iblis tanıtılır ve tuzaklarına karşı dikkatli olunması gerektiği öğütlenir. Eğer bu hukukun sınırları dışına çıkarlarsa çıplak kalacaklarını, acıkıp susayacaklarını, güneş altında yanacaklarını ve iaşelerini karşılamak için çalışmak zorunda kalacaklarını onlara Allah tarafından bildirilmiştir.
Bugünkü şeytanların moda, modernizm, sanat, çağdaşlık, bilimsellik gibi süslü fakat içi boş kavramlarla insanı kandırdığı gibi ibliste hz. Adem ve Havvayı melek olmakla ve ölümsüz olmakla teşvik ederek suça itmiş ve bunun sonunda hz. Adem ve Havva yaptıklarının farkına varıp tövbe etmiş fakat tövbeleri kabul edilse de dünyaya gönderilmek ile cezalandırılmışlardır.
Burada çıkarılması gereken en önemli ders şudur:"bilmek, suçun icra edilmesine engel değildir."
Suçu icra etmeme, yalnızca bilginin değil aynı zaman da iradenin de bir fonksiyonudur. iblis vaatleriyle düşmanlarının iradesini zayıflatmıştır. Bugün de suçu engellemenin en önemli yolu insanları suç işlemeye itecek ortamları ortadan kaldırmaktır.
insan iradesini zayıflatarak suç işlemeye eğilim meydana getiren bir sistem, suçun bizatihi kaynağıdır ve asıl suçludur.
bir insan yemek yeme kadar tabi bir şekilde toplumsal normların dışındakini arzuluyorsa o halde bu suç mudur? sonuçta o nesneyi bünyeye algılatan ne varsa hiçbiri bir iradenin ürünü değilken nasıl irade suçlanabilir? hadi diyelim insan buna direnmek zorunda, o halde her gün karşılaştığın bu nesneye karşı koymak konusunda her daim dirençli olabilecek misin? hele hele her karşı duruşunda bu nesne sana daha cazip geliyorsa.
burada suçun biyolojik nedenlerine ışık tuttum. evet.
