Türkiye'ye akın etmiş mağdur insanlardır. Mersin'e ilk geldiklerinde çok üzüldügüm bir gerçektir ancak son günlerde her mekanda sarmaş dolaş durmalarından rahatsız olduğum da bir gerçektir. Kendi ülkelerindeki bastırılmışlık bunlara sebep oluyor diyorum kimi zaman ancak kendi ülkelerinde savaş hala tam anlamıyla bitmemişken insanların gününü gün etmesi fazla bencilce. * onun dışında mersinde suriyelilerin sınıf farkını da tam olarak görebiliyorsunuz. Birisi lüks binalarda otururken birisi dileniyor veya yiyecek ekmek bulamıyor. Çocuklar trafik ışıklarında dileniyor. Bunlar çok üzücü ve ben o çocukları gördükten sonra o bol bol bahşiş bırakan suriyelileri görünce kahroluyorum. Ve bugün yaşadığım olay; burası mersin. bu saatte insanlar sahile iner. Bazıları yürüyüş yapar bazıları arkadaşlarıyla olur. Bugün her zamanki gibi sahildeyken suriyeli bir "amca" bana bir şeyler söyledi, elbette anlamadım ve bir şey istiyor sanıp yanına gittim "buyrun" dedim, saçımla oynamaya başladı. Amca der miyim o hareketten sonra? Geçirdim tokadı, bastım çığlığı. Herkes birbirini tanıdığından koşup geldiler, adamı bir güzel dövdüler. Suriyeliler de az bir topluluk olmadığından ve arsız bir gruba denk geldiğimizden iş polis, karakol büyüdü. Neyse Allah'a şükür sorun çıkmadı ama suriyelilerin genelinden koruyun kendinizi. Çünkü ülkeyi iyice benimsediler ve ne yapacakları belli olmuyor. Amma yazdım şimdi Sendeyiz Birand.
Çoğu haksızlığa uğrayan kişilerdir. Tanıdığım bir iş yeri sahibi Suriyeli birini işe aldı. Çoğu Türk geçinenden daha özverili çalışıyordu. 2 ay içinde Türkçeyi söktü. Kaybolan 5 tl yi kendi cebinden ödemek istedi, iş yeri sahibi kabul etmedi.
müşterilerle muhabbeti sayesinde çoğunun önyargısını değiştirdi.
simdi yasamayan bilmez. uc kere karakolluk olunca ve sivil polislerle araniz iyi olunca toz pembe klavye kelebeklerinden daha cok sey gorup yasiyor ve "hay ben bunlari ulkeye sokanin" diyorsunuz.
libya ve suriyeliler ile de bizzat konustum. adamlar insanliktan cikmis. memleketlerinden anlattiklari olaylar baya kan dondurucu olaylar.
boyle shafti kaymis hafif kafadan sakat bir halk yani. kendi vatandasi bile bunu diyor.
ne olursa olsun yardım edilmesi gereken halktır. zor günde yapılan yardımlar unutulmaz. ileride esad geberdikten sonra kurulacak suriye cumhuriyetiyle iyi ilişkiler için de önemlidir ayrıca.
anlam veremediğim insanlardır. Urfa da yaşayan 10 suriyeli girdiği marketteki fiyatları yüksek bulmuş diye market sahibini linç etmiş. Hem ülkemize alıyoruz hem beleş yaşatıyoruz hem de bizim insanımıza 10 kişi birden linç ediyorlar.
yaklaşık 3 yıldır cehennemi yaşayan insanlar. bombalamalar, kafa kesmeler, sünni radikaller, şia radikaller... bir yanda dua okuyamayınca öldürenler, diğer yanda namaz kıldırıp şia gibi kılmayınca öldürenler... 1000 gündür ölümden başka bir şey görmüyorlar. bunun yanı sıra iç savaşın getirdiği işsizlik ve açlık ayrı vuruyor tabi.
nedir şimdi buradaki adamların suçu? radikallerden bahsetmiyorum onlar birbirini öldürüp duruyor mezhep davasına da bu işlere hiç bulaşmayan sadece yaşamanın derdinde olanların suçu ne? onların hesabını kim nasıl verecek? savaşı körükleyenler bunu kendine sorsun. iç savaşın öldüremedikleri abd bombardımanı ile ölecek ileri ki zamanlarda.
artık hesap yaparsınız şu kadar nusayri, bu kadar şia, bu kadar sünni öldü...
