bugün

suriyeliler

Türkiye'ye akın etmiş mağdur insanlardır. Mersin'e ilk geldiklerinde çok üzüldügüm bir gerçektir ancak son günlerde her mekanda sarmaş dolaş durmalarından rahatsız olduğum da bir gerçektir. Kendi ülkelerindeki bastırılmışlık bunlara sebep oluyor diyorum kimi zaman ancak kendi ülkelerinde savaş hala tam anlamıyla bitmemişken insanların gününü gün etmesi fazla bencilce. * onun dışında mersinde suriyelilerin sınıf farkını da tam olarak görebiliyorsunuz. Birisi lüks binalarda otururken birisi dileniyor veya yiyecek ekmek bulamıyor. Çocuklar trafik ışıklarında dileniyor. Bunlar çok üzücü ve ben o çocukları gördükten sonra o bol bol bahşiş bırakan suriyelileri görünce kahroluyorum. Ve bugün yaşadığım olay; burası mersin. bu saatte insanlar sahile iner. Bazıları yürüyüş yapar bazıları arkadaşlarıyla olur. Bugün her zamanki gibi sahildeyken suriyeli bir "amca" bana bir şeyler söyledi, elbette anlamadım ve bir şey istiyor sanıp yanına gittim "buyrun" dedim, saçımla oynamaya başladı. Amca der miyim o hareketten sonra? Geçirdim tokadı, bastım çığlığı. Herkes birbirini tanıdığından koşup geldiler, adamı bir güzel dövdüler. Suriyeliler de az bir topluluk olmadığından ve arsız bir gruba denk geldiğimizden iş polis, karakol büyüdü. Neyse Allah'a şükür sorun çıkmadı ama suriyelilerin genelinden koruyun kendinizi. Çünkü ülkeyi iyice benimsediler ve ne yapacakları belli olmuyor. Amma yazdım şimdi Sendeyiz Birand.