yazar. bu aralar insanlığın yıldızının parladığı anlar kitabını okumaya başladım. arkadaşım hediye etmişti. dünyadaki önemli şahsiyetlerin hayatlarından kısa hikayeler anlatılıyor. ben okurken eğleniyorum açıkçası, belgeselden çok tarihi dizi izliyormuşum gibi bir tat veriyor. tarihe de ilgi duyduğum için akıp gidiyor kitap. fatih sultan mehmed'in istanbul'u alma hikayesini stefan zweig'dan okumak değişik bir deneyimdi.
yaratıcı, akıcı ve kısa hikayeler biçiminde kitap yazması sebebiyle, kitap okumaya yeni başlayanlara ya da kitap okuma alışkanlığı kazanmaya çalışanlara severek önereceğim yazardır.
Kalemi cok guclu degil. Buna ragmen kisa kitaplar yazmak daha zordur. Olayi anlatip surdurmek ve bitirmek icin sinirli sayfa vardir. Uzatilamaz, kisa kesilipte olay oldu bittiye getirilemez.
Okudugum kitaplarini evet guzeldi ama satranç kitabini 2 kere okudum. Harika bir kitapti.
Edit: almanca bir isim oldugu icin ştefın tsıvayk diye okunur.
78 yıl önce bugün (22 Şubat 1942) Naziler nedeniyle Avrupa'nın içine düştüğü durumdan duyduğu üzüntü ve düş kırıklıkları nedeniyle Stefan Zweig ve eşi Lotte Altmann Brezilya'nin Petropolis kentinde yaşamlarına son verdiler.
Saygı ve özlemle anıyoruz.
Naziler iktidarı ele geçirdikten sonra Stefan Zweig'ın eserlerini Nazi ideolojisi ile bağdaşmadığı gereçsesiyle yakarak imha etti. Zweig bu olay sonrası Almanya'yı terk etmek zorunda kaldı.
Sürgün hayatında son durağı 1941 yılında Brezilya olan Stefan Zweig burada Satranç eserini kaleme aldı.
''Yeryüzünde hiçbir şey insan ruhuna hiçlik kadar baskı yapamaz.’'
Satranç, Stefan Zweig
Zweig çifti, 22 Şubat 1942'de içtikleri uyku hapları ile intihar etti.
Veda mektubundan:
''Bütün dostlarımı selamlarım! Umarım, uzun gecenin ardından gelecek olan sabahın ışığını görebilirler! Ben, çok sabırsız olan ben, onların önünden gidiyorum.”
Stefan Zweig.
10 üzerinden 5 veriyorum. vasattır. telif hakkı bitip, bedavaya ekmek su gibi üretilmeye başlandıktan, parlak popi dönemi bittikten sonra kitapları 2,5 liraya a101 e düşmüştür. bir zamanların modası olan her şey unutulmaya mahkûmdur.
yazarın intihar notunda sevdiği ülke brezilya'dır. çünkü o bir avrupalı olarak farklı etnik kökene sahip insanların böylesine bir arada mutlu bir şekilde yaşadığını görmemiş hatta hitler kanserine tutulan avrupa'nın yani kendi halkının kan ve revan halinde savaştığı, ırkçılıkla uğraştığı sıralarda brezilya'da rengarenk insanların haftalarca süren festivallerinde o insanlarla mutluluğu yaşamıştır. fakat pek çok eğlenen insanın aksine o kalbinin en derinliklerinden insanların böylesine gereksiz konulardan öldürüldüğünü asla söküp atamamış, hitlerin tüm dünyayı yok edeceğine emin böyle güzel ülkenin ve mutlu insanların da yok olup gideceğini düşünmüştür. içinde milyarlarca insanın ölümü kadar bir kedere sahip olan bu güzel yazar yine onun kadar hassas sevgilisiyle birlikte intihar etmiştir.
bazı insanların kendi hayatlarının ötesinde büyük kederleri vardır.
her geçen gün bu ülkeyi daha çok sevmeyi öğrendim ve kendi dilimin dünyası battıktan, onu yitirdikten ve manevi vatanım avrupa kendisini yok ettikten sonra yeni bir yaşam kurmayı istemezdim.
birinin 60 yaşından sonra hayata yeniden başlaması özel güçler gerektirir ve ben bu güçleri yıllarca evsiz dolaşarak tükettim. dünyadaki en değerli şeyim, kişisel özgürlüğüm ve en güzel mutluluğum olan kültürel çalışmayı çok seven ben, hayatımı burada noktalıyorum.
tüm dostlarımı selamlıyorum. ümit ediyorum ki onlar, bu uzun karanlık geceden sonra şafağı görürler. en sabırsız olan ben, onlardan önce gidiyorum ( şafağı görmeye).
“Fakat sen kimsin ki benim için? Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?”
Hikaye konusunda usta olan zweig romanlarında gereksiz betimlemeleri uzun karakter tasvirleri ile roman hikâyenin uzatılmış şeklidir tezini bize kanıtlamıştır.
bir yazar popüler olmasın bizim memlekette, kusturana kadar her yayınevinin tezgahında, her vitrinde. Hayır, okuyanların hepsi de bir anda amok koşucusu, satranç ustası.
Tam da kafkaesk buhranlarımızdan yeni kurtulmuşken...
Malum zümreyi "koyun" olmakla suçlayan "aydın zümre"; ne kadar da özgün ve sürüden uzaksınız!
