muhtemelen çocukluk yıllarında yaşanan, insanda garip bir heyecan uyandıran maç. o güne kadar stadyumda maç izlemeyi belki defalarca kurgulamışsınızdır. televizyonda gördüklerinizden* ötürü bir tarafta sosisli sandviç satan adamlar, herkes neşeli, rahatça maç izlenecek, yenilip içilecek, gol olunca hiç tanınmadık adamlarla sarmaş dolaş olup en sonunda rahatça eve gelinecek zanneder insan ancak kazın ayağı hiç öyle değildir.
şahsımın stadyumda izlediği ilk maç 2001 yılında ankara'da gençbirliği ile fenerbahçe arasındaki maçtır. stadyumla ilgili bütün hayallerimi yıkan maçtır ayrıca. bir kere stadyuma 4-5 saat önceden girmişimdir tıklım tıkış. saatler geçtikçe bünye acıkmış fakat ortada sosisli sandviç satıcıları bulunamamıştır*, arada dolaşan simitçilere rastlanır sadece. açlıktan simitçileri izlerken atılan gollerden birini de kaçırmışımdır. son umudum tanımadığım insanlarla golden sonra sarmaş dolaş olmakta kalmıştır ancak fenerbahçemin sık sık tuttuğu gençbirliği bahtsızlığı gene tutmuştur ve 3-1 yenilmişizdir. maçın bitmesine yakın zamanlarda sıkışmış, tuvalete gitmeye çalışmışımdır ancak içeri girmeye çalışırken polislerden darp yeme durumuna da düşmüşümdür.
her türlü hayalimin yıkılmasına neden olsa da, stadyumda izlenen maçın tadı çok farklıdır ve ilk gittiğiniz maçı hiç unutamazsınız**. yeri ayrıdır.
muhtemelen çocukluk yıllarında izlenmiş, hiçbir zaman unutulmayacak olan maçtır. bu sebepten seçici davranılmalı, gidilecek ilk maç ömür boyu bir tebessümle anılacak, sizi stadyumda maç izlemekten ve en önemlisi futboldan soğutmayacak bir maç seçmeye özen gösterilmelidir.
şahsım için çorluspor-gaziosmanpaşa maçıdır. 4 tane de yemiştik.
ne güzel değil mi? hatırladıkça bir tebessüm oluşuverir yüzümde, dudaklarımda. çekirdek külahını ve pembe çoraplarını hatırlarım bağrı açık şoparın. küfreder, gülerim. allah belanı versin çorluspor.
Galatasaray - Manisaspor.
Yer: Ali Sami Yen stadyumu
ilk defa maça gitmişim nasıl heyecanlıyım atkım şapkam formam tam herşeyim, sahada kewell teknikdirektör hagi falan ah ulan yenilinir mi bee. Yenildik :( biletimi hala saklarım.
29 Şubat 2004 Fenerbahçe-Galatasaray maçıdır. O zaman 5 yaşında falanım. dün gibi aklımda.. o zamanlar Şükrü Saracoğlu stadı kocaman gelmişti gözüme; şimdi daha kocaman ve yüce geliyor orası ayrı. 2-1 almıştık maçı. doğduğumdan beri fenerbahçe maçlarını radyodan dinleyerek uyuyan ben 5 yaşıma kadar iyi beklemişim.. bize babadan kalma bir sevda bu. sonradan baba gitti, bu sevda kaldı.
