Sokrat ölmenin yaşamaktan daha onurlu olduğunu biliyordu. isteseydi ölmekten kurtulabilirdi ama o zaman Sokrat eski Sokrat olmayacaktı. 70 yıllık hayatında savunduğu herşeyi silmiş olacaktı ki Sokrat için asıl ölüm buydu.
Baldıran zehri içirerek idamına karar verdiklerinde Öğrencileri gardiyana rüşvet verip onu gizlice kaçırmayı planladılar ama o bunu kabul etmedi, savunduğu ahlak ilkelerine aykırı buldu. Gardiyana: Sen bana sadece, zehri içince ne yapmam gerektiğini söyle dedi. O da, içtikten sonra dizlerinde bir halsizlik hissetmeye başladığın an yere uzan ki, zehir vücuduna yayılsın ve çabuk ölesin tavsiyesinde bulundu. Sokrat etrafına son kez baktı, dostlarının yüzüne tek tek dikkatle baktı. onların yüzündeki gayri ahlaki teklifi tekrar gördü. savunduğu ilkelere sıkıca tutundu ve o çok merak ettiği ölümü tattı.
ölümü istemiyordu, ölümden kaçsaydı fikirlerine ihanet etmiş olacaktı. david in bunla ilgili çok güzel bir eseri var, orada sokrates ölüme bile giderken davasından asla geri adım atmamış bir kahraman gibi çizilmiş.
Aristokratların Sokrates’e mağlup olması. Fikirlerinden ve yarattığı etkiden korkmadı asla. istese kaçabilirdi/ölmeye bilirdi. Lakin kaçarsa savunduğu davada suçlu olarak gösterileceğini düşündü. Zehiri içti ve tüm adaletsizliğe başkaldırdı.
