Bilgisayar egemenliğinin olduğu çocuk ortamlarının oluşturduğu olağan nesildir. Çocuklarının yanlarında olduğunu ve başlarına bişey gelmeyecegini düşünen anne ve babaların desteğiyle giderek çoğalmaktadır.
Herşey mahalle hayatını hor görüp bakkal dükkanalrını kapamakla kaldı..
Ama biz çemişiz ya toplum olarak..
Koca bloklu sitelere özendik.Kapıda güvenlik(kimi kimden koruyorsa),giriş için adeta askeri alana girercesine izin prosedürleri..Üst kattaki komşumuzu tanımısaka da kapımızda afilli güvelik memuru vardı..
Bakkalı hor gördük,alışveriş yapanı küçümsedik ..Acayip süpermarketlerde aslında hiç ihtiyacımız olmayanlar 'en gerekli'lerimiz oldu..Kapıyı dayıyorduk önüne,ne var ne yok topluyorduk..
Birden o beş taş oynanan sokaklar boşaldı evlere bilgisayarlar girdi.
Artık sanal arkadaşlarımız vardı.Dokunamıyorduk onlara,ebelemece oynamayıyorduk ama asl soruyorduk..
işi büyüttük sanal aşklar,sanal çiftlikler,sanal kasabalar..derken o sabahın köründe sokağa çıkıp kan ter içinde kaldığımız günler geçti gitti..
Yalnız kaldık ve herkesten korkar olduk..
Eskiden 'aman ne var bilmem kim amcanın yanında çocuğum' derken sokaklar ıssızlaşınca 'sakın tek çıkma kimseye güvenme 'demeye başladık.
'Şehre çıkmadan şehir hayatı yaşatan' sitelerimiz oldu..
Herşey içindeydi..Gettolara kapandık..
Yüzme havuzlu,alışberiş merkezli..vs apartmanlarda büyüdü çocuklarımız..Kapıda güvenlik vardı ama '2 saat işim var Ayşe Hanım çocuk sende kalabilir mi' diyecek komşumuz yoktu..O çok güvenli apartmanlarda 'sakın gelene kapıyı açma' demeye başladık..
Herley oldu çocukların..Masal anlatan kuzuları(anne ne işe yarıyorsa),sanal arkadaşları,bir dolu oyuncakları..
Ama giderek daha da hırçınaştılar.
Daha çok duyar olduk annelerimizden 'biz kaç çocuk büyüttük bu kadar hırçınını görmedik' cümlesini..
E çock bu,içinde bitmek bilmeyen bir enerji var..Ya sokata top koşturacak ya da evde düz duvara tırmanacak..
E sokak kalmadığına göre o da hırsınız evdeki duvarlardan çıkaracak..
iştahsız çocuklar çıktı..Bütün gün evde oturmaktan karınları acıkmayan çocukları sırf yesin de ne yerse yesin diye hamburger manyağı yaptık..
Sonra yaşam koçları çıktı..işte efendim çocuğumuz yalnız kalmasın diye oyun gurupların götürmliymişiz.
Oyun gurubu dediğin 15-20 çocuk kapalı bir odada el şaklatıyor,arada iki hamur veriyorlar ma aylığı 400 liradan başlıyor en ucuzunu.
E ben 20 sene önce bunu açık havada yapıyordum..arkadaş bedava,çamur toprak bedavaydı..
'olmaz' diyor çocuk eğitmeni 'çocuğun bedensel fiziksel..vs'
Hava bedav su bedava sokakta koştuğumuz günlerin aktiviteleri şimdilerde pazarlanan birer ticari mal oldu..
Nerede hata yaptık bir düşünmek lazım..
sokakta oyun oynamayan sağlıksız nesildir onlar. küçücük yaşlarında bu kadar bilgiye nasıl sahip olduğunu şaşırırsınız. teknolojiyi nasıl bu yaşta bu kadar iyi kullandığına şaşırırsınız. bazen şimdiki nesil çok zeki dersiniz. evet zekidir ama sağlıksızdır. en önemlisi ruhsal açıdan sağlıksızdır.
aptal olur mu olm cin gibi piçler. sen her şeyi görerek, tecrübe ederek öğrenmek zorunda kaldın ya da en fazla etrafındaki büyüklerden duydun ama konuşmayı söker sökmez dünyayı bu çocukların avucunun içine bırakıyorlar şimdi. neyi merak etse, neye denk gelse atıyor anında hafızaya.
