An gelir zaman olur öyle bir durum yaşarsınız ki sizi allahtan başka hiç kimse anlayamaz. Fakat tabi konu başlığı buna işaret etmiyor. Bu istisna. Normalde insanlar aynı dili konuştukları -aynı duygu ve düşünceleri paylaştıkları- insanlarla beraber olmak isterler. Farklılıklara tahammül edebilmek, özelde az miktarda kişisel, genelde ve çoğunlukla esasen ciddi bir takım çaba çalışma talim ve terbiye gerektirir. Buna ister eğitim deyin isterseniz kişisel gelişim. Uzun zahmetli yorucu ve sıkıntılı bir süreç bu. Eskilerin tabiriyle feleğin çemberinden geçmek dedikleri durum. Bu gelişime sahip olmayan, olgunlaşmayan birilerinin sizi anlamasını beklemek nafiledir. Bu nedenle tam manasıyla anlaşılmak yerine asgari müştereklerde buluşup uzlaşma yolu daha akla ve mantığa yatkındır. Şahsen anlaşılmak yerine anlamayı tercih ederim. Varsın şimdi anlamasınlar. Nasıl olsa yaşayınca anlarlar..ha o zaman geç olur belki ama yapacak birşey yok. Bazen insanların yaşaması daha hayırlıdır.
ki mesele önemsenmekte biter. ve de değer görüp, sevilmekte. basit şeyler değil bunlar.
ama ha yok, benimle aynı şeyi yaşamayan insan, beni anlayamaz kafasında bir am çullamasından farkınız yok ise efendim.. size ne önemsenmek yeter, ne değer görmek, ne de sevilmek.
Bi kişi anlıyor o da yarım yamalak anlıyor kendimi anlatamama gibi bir derdim var insanlara verdiğim örnekler bağladığım cümleler çok aptalca geliyo arkadaş grubumla bile oturduğumuzda aldığım nadir sözlerin hemen hemen üçte birinde suratıma ne diyo bu salak der gibi bakıyorlar enteresan.
Doğru kelimelerle karşı tarafa kendinizi tanıtabilmeniz sonucunda, karşı taraftan onayladığınızda yada karşı tarafın sizin demek istediklerinizi çözebilecek üst seviye kavrama ve iletişim yolu sayesinde ''beni anlayan biri çıktı'' hissinin uyandığı durumdur.
bir sizi anlıyorsa ya da anladığı sayılı kişiden biriyseniz ya aşkı bulmuşsunuzdur ya dostluğu.
sizden başka bin beş yüz yetmiş iki kişiyi de anlıyorsa numara yapıyordur.
