siz olmasanız ben çoktan boşanmıştım

Bu sözü annemden çok duydum zamanında. Rahmetli babamın gozlerimin önünde ona attığı dayakları gördüm, bardaktan bosanircasina yağmur yağarken sırtında odun kirdigina şahit oldum. Hatta çadırın orta direğinde asılı tüfekle babamı vurmayı bile düşündüm. O günden beri kadına şiddet uygulayan hemcinslerime karşı içimde dinmeyen bir öfke var. O dayaklardan sonra bizi kucağına ceker ağlar, siz olmasaniz canıma kiyardim derdi. Evet annem biz varız diye hayata tutunuyordu. Belki biz onun lanetiydik, bilemiyorum...