Arzulanan şeylerin geçici duygulara yönelik olduğuna dair kısmen doğru bir tespit. O halde sevginin temeli duygusal insani ve arzulara yönelik olmamalı, ilahi olmalı ki ebedi olsun. Yoksa geçici olmaya mahkum olur. Bu fikri kısaca açacak olursak: doğrunun ve yanlışın olduğu dünyada kayıtsız şartsız mutlak ve tam bir teslimiyet içeren bir sevgi, daima eksik kusurlu hatalı yanlış davranışlar sergilebilecek olan insana karşı olamaz. Yani hiç kimse sevmek adı altında birine kul köle olmak istemez. Her dediğini yapmaz. Her hareketine göz yummaz. Her isteğini yerine getirmez. Buna gücü de yetmez sevgisi de. O halde sevgi ilahi boyutta olmalı ki ilahi kurallar konuşsun. Ulan herif dinsiz minsiz ve ateist ama tespitin dibine vurmuş..
öyleyse arzu edilen şeyi elde ettiğimizde arzunun bitmesi gerekir. Bitiyor mu?
Biz arzuyu sevmiyoruz sen maymun iştahlısın niçe. Bazen hiç kafası çalışmıyor bu serserinin.
bu varmak istediğiniz yerden ziyade varana kadar yaptığınız yolculuğun hoşunuza gitmesi gibi bir şey.
kendine bir hedef belirlemiş ve ömrünü buna adamış insanları düşünün, hedeflerini gerçekleştirene kadar bir amaç uğruna vakit harcamış olmanın değerini anlatmakta fakat başardıklarında bir tatminsizlik olmakta. Çünkü "yapabilme" imkanı "yapmış" olmaktan çok daha göz doyurucu.
kesinlikle sonuna kadar katıldığım fikirdir. örnekler konunun temelini basite indirgemiş olabilir belki anlaşılabilirliği artsın diye ama en derinlerde gerçek böyledir. arzuyu seviyorum ben evet. mesela şimdi esmer, balık etli, güzel yüzlü, taş gibi bir kadın arzuluyorum ama arzuyu sevdiğim için.
arzu daha değerli duruyor arzu edilen şey yanında. Yani arzu edilen şey de seviliyor ama biraz daha az. Hiçbir şeyin asıl beklentiyi karşılayamamasından olabilir.
nietzschenin en vurucu aforizmalarından biridir.
Mesela, istediğimiz şeye kavuşunca pek tatmin olmuyoruz, bu muymuş? diyoruz.
Mastürbasyon yaparken hayal edilen playboy kadınları ile seks yapılsa yine mutlu olmayacağız belki de.
Şimdi pandemi bitse:
off her yer kalabalık, bunaldım Evde yatmak en iyisi deriz belki de.
Sanırım arzuyu seviyoruz, arzu edilen şeyi değil.
Arzuya ulaşmak arzuyu sevmekten vazgeçmenin başlangıcidir. Bir kadın seversiniz,bir eşya veya başka bir şey. o isteğe ulaşmak değil de o isteği sevmektir asil olan.
