Dün akşam bitirdigim ahmet ümit romanıdır. Ilk tavşan konusu geçtiğinde zaten anlamıştım ama sonuna kadar lütfen böyle olmasın diyerek bitirdigim ama sonunun beni üzdüğü roman olmuştur. Ayrica bir kac mantik hatası da vardır. Konuda geçen engelli kız hic söylemiyor da son gun mu kızın orda olduğunu söylüyor. Gerçek hayatta mutlaka bir şekilde söyler. Diğer romanlarına göre biraz sıkmıştır. Içimde bir burukluk bırakmadı değil. Bir müddet polisiye okumam sanırım.
