şayet birgün bunu başarabilirsem kendi kendime sözüm var üç hafta susacağım. öfkeliyken en güzelidir susmak akla gelen ilk şeyler dilede gelir ve istemeden de olsa kalpler kırılır oysa çok değil bir dakika susmayı becerebilsek herşey ne kadar da farklı olacak.
yapabilen kişiler için -mesela cocochanel- berbat bir durumdur. eğer konuşursanız karşınızdaki kişinin kırılacağını bildiğinizden susarsınız. tüyleriniz diken diken olur, nefes alıp vermek zorlaşır ama aynı zamanda sıklaşır, kalp atışlarınız hızlanır, nereden geldiğini bilmediğiniz bir güç damarlarınızı doldurur. söyleyebildiğiniz birkaç kelime de titrek bir tonda, olabildiğince kısık sesle ve son hecesi vurgulanarak söylenir.
ayrıca; (bkz: (#6099747))
"yiğit hiddette belli olur"'dan yola çıkarsak eğer, iyi bi şey. ordan yola çıkmazsak, 'kasıtlı olmayan cinsten karakteristik bir özellik' tanımını yapabiliriz bu durum için; diğer türlüsü elinde değildir kimisinin yani.
zor aslında; yorucu ve bir o kadar da lüzumsuz. takdir görmediği de gün gibi aşikâr. ee? hem zaten en nihayetinde sinirlenince çirkefleşip onur kıran ya da gönül yıkanlarla aynı kefeye koyulmuyor muyuz gün geliyor da?
çok büyük salaklıktır hafız. o içine attığın her şey, içindeyken ruhunu asit gibi yakar, eritir, bitirir. gülüşün, düşüncelerin, bakışın değişir. en güzeli cama duvara geçirmektir yumruğu.
sinirlenince ağzına gelen lafı sansürlemeyeceğini bildiği için herşeye rağmen kendisini tutmaktır. tehlikelidir, üzerine fazlaca gidip şansını zorlamamak gereklidir.
en etkili yöntemdir. konuşulanlara sadece mimiklerinizle cevap verirsiniz ve alaycı bir tavır takınırsınız. bu karşıdakini fitil etmeye yeter. küfür bile bu kadra etkili olmaz. tabi anlayana.
