5 sene önce evde bir keresinde hava çok açıp kapadığı için sinir krizi geçirmiştim. sonra markette yanlışlıkla gazozu devirmiştim. o gün silivri'ye gitmiştim. dönüşte de eve geldiğim gibi uyumuştum. hiç unutmuyorum o günü.
şu sıralar şahit olup da müdahale edemediğim durumlarda çıkıyor. bir şeyler yazılmış çizilmiş mesela, herhangi bir anonim ortamda ya da sosyal medya hesabı üzerinden olabilir. reelde olsa karşıma alıp anlatacağım doğru ve yanlışın ne olduğunu, ne kadar gereksiz ve boş düşüncelerinin olduğunu ama sanal olunca bir şey yapamıyorsun. koyun sürüsü gibi kitleleri arkasına alan gücü elinde tutuyor, yazık.
Bütün kasların taş gibi kasılması ve vücudun titreyerek, dişlerin de kitlenmesi şeklinde de baş gösterir. Öyle kuvvetli bir kasılmadır ki bazen omzunuz yüzüne değebilir. O raddeye geldikten sonra ağlama ile birlikte vücut yavaş yavaş açılır. Sonrası ise günlerce kas ağrısı, dinmeyen reflü sıkıntıları.
Sinir krizi geçiren birinde ilk belirtiler aşırı bağırma, hareketlilik, ağlama, huzursuzluk, yerinde duramama, halsiz, bitkin hissetme, etrafa ya da kendine zarar verme davranışları, saçlarını yolma, başını, elini kolunu duvara vurma vb belirtiler görülür.
bol bol geçiririm. ne için olduğu önemli değil. örn telefonda 2 kez yaptığım işlem halen sonuç vemiyorsa 3. sü benim için sinir krizi sebebidir.
bu yüzden ki önce iki kez yaparım, olmadıysa bırakırım bir kenara aradan biraz zaman geçer unuturum mevzuyu, sonra tekrar alırım ilk kez yapıyormuş gibi tekrar yaparım.
Düzenli olarak yaşadığım, insanlar yerine nesneleri ve kendi vücudumu incitmeyi tercih etmemden doğan eylem. Çok iyi bir şey sayılmaz ama bu sayede kime sorsanız ben onu hiç sinirli görmedim ki zaten der. Sonunda sızlayan eller, yorgun bir vücut ve kanlanmış gözlerle uyumak kalır insana.
Edit: ne zaman olacağını ben seçmiyorum insanların yanında sakin kalıp kendimi bastırdığım için yalnız olduğum her hangi bir zamanda birden bire oluyor.
Dün akşam yaşadığım ve kendimden ölmek istercesine utandığım meseledir. Öyle ki kendimi kaybettim yok yere. Ellerim titriyordu. Sesim kısılana kadar bağırdım. Kendime zarar verdim. Saçımı başımı yoldum. Duvarları yumrukladım kafa attım. Sevdiğim insana saldırdım. Hakaretler yağdırdım. Ve bu aralıksız 3-4 saat sürdü. Sonrası artık nefes alamamaya başladım. Gözlerim kan çanağı.. KOmşular polisi aramış. Polis geldi, ev sahibi ve oğlu geldi. Muhtemelen birbirimizi kestik zannettiler. Şu an çok utanıyorum yaptığımdan. Rüya gibiydi sanki her şey. Kendimi öldürmek istiyorum hala. O kadar kötüyüm ki. Hiçbiriniz anlayamaz sözlük. Çok yorgunum. Kendimi cani gibi hissediyorum. Kendimden tiksiniyorum ve sadece kaçmak istiyorum. Kaçıp kurtulmak. Kimseye haber vermeden hiçbir şey almadan yanıma. Sevdiğim insana da öfkeliyim. Kendime gelemedim. Nöbet halindeydim. Doktora götürmek yerine tahrik edip her şeyi mahvetti. Neler yaptığıma ben bile inanamıyorum. Üstümdeki kıyafetleri bir çırpıda parçaladım. Her şeyi yıktım. Yok ettim. Neden.. Neden oluyor.. Yarın kaçıp Fethiye'ye gideceğim. Dayanamıyorum. Bana bi çare verin ne olur.. inanabiliyor musunuz?.. Polis geldi evime.. Ev sahibim dil döktü.. Dakikalarca konuştu. Gel bira içelim dedi. Ben bu hale düşecek kadar nasıl çıldırdım? ALlah kahretsin. Keşke ölsem. Düşündüğüm tek şey bu.
Şahsımda bir anda ateşin 38,5'a fırlaması, midenin deli gibi bulanmaya başlaması, dizlerin elin kolun titremesi, hönküre hönküre ağlarken niye ağladığımı unutup "neler oluyor burda" vari düşünmeye başlanılması ile zuhur eden kendini kaybetme durumu.
çok fazla içe atıp biriktirdikten sonra çok küçük bir gerilimle dahi kendini gösteren bir kriz. Eller yumruk olur ve kaslar sıkılır genelde. Panik atağa ulaşan durumlarında ise nefes alış verişi hızlanır ve bu yüzden baş dönmeye başlar. Uzun süre geçmeyeni tıbbi müdahale gerektirir.
Bunlar teknik tarafıydı tabi. Duygusal yanını anca yaşayan bilir.
gözlerinde olmasın bende olmiyim
oğlum sevenim olmasın bende sevmiyim
karanlık sokakta yürürken yüzüm gülmesin
ve ben kendimle ağlarken kimse görmesin
bu fırtına dinmesin dalgalar inmesin
ve ben benimle kalıyim kimse bilmesin
ve ben içimden geleni yazıyim kimse duymasın
ve bana özel bir melodim olsun sizin değilki o
benim içinde ağlasınlar ölemedimki hiç
ve bende dalga geçiyim hayatla gülemedimki hiç
bir hayat borcunuz var bana geriye verin
durun ne olur gitmeyin geriye gelin
ve ben çığlık çığlığa sinir krizlerimle
yumruk attım duvara şu an krizdeyim
Bir anda tak eder. Hele o an zaten sinirliysen, kafada bir kıvılcım patlar. 3-4 saniyede kafada senaryolar geçirirsin. Telefonu fırlatsam mı, bağırsam mı, ordan fırlayıp gitsem mi. Hiçbir şey yapılmıyorsa mükemmel. Aksi taktirde zararlı kendiniz çıkıyorsunuz.
psikolojik tedavi gerektiren, ama fayda etmeyen durum.
