Eskiden her kafam bozulduğunda sigara yakmak bir çeşit ritüel gibiydi. Zamanla gördüm ki bu tip davranışlar öğrenilmiş olduğu için mantıklıymış gibi geliyor ama aslında sigara insanı yatıştırmıyor. Bu tamamen algı ile ilgili.
Rahatlamak için daha etkili yollar bulmak lazım. Bu da insanın önce kendisi ile yüzleşip sorunlarını kabul etmesiyle mümkün olabiliyor.
Sigara içerek vücuda yoğun oranda karbonmonoksit alırsınız eğer bir sinir stres halinde iseniz bu sonucu değiştirmez. Sadece bağımlı olduğunuz için sigaranızı içip bahane üretisiniz. Asıl çözmeniz gereken bağımlılıktır.
sigarayı bıraktığımdan bu yana beni en çok zorlayan konu da tam olarak budur.
böyle dertten artık kendinizi sikecek duruma geliyorsunuz, beyninizin içi yanıyor sinirden, öfkeden, ezilmişlikten. yolunda gitmeyen şeylerden çıldırıyorsunuz ama sigara içemiyorsunuz, içmemek için kendinizi tutuyorsunuz.
şu şekilde düşünülebilir: sigara icat edilmeden önce de insanlar dertleniyordu ama içilecek bir sigara yoktu. demekki sigarasız da yaşanılabilir, dertlenilip, sevinilebilir.
