çok özlediğindendir. o sigarayı yakıp da içine çekmeye başlayınca gelip karşına oturacak kadar yaklaşıyor ya öyle güzel geliyor ki tadı. hiç bitmesin istiyorsun. sonra her dumanında biraz daha uzaklaşmaya başlıyor. sigarayla yanıp sigarayla sönecek kadar uzak. yani o anı anlatmak o kadar da kolay değil. hem o aklıma gelince hızlı hızlı içiyorum, ağzımda yokluğu gibi işe yaramayan izmarit kalıyor. ilkinde aceleye geliyor. içime sinmiyor. özlemimi ikinci, üçüncü sigaralara aktarıyorum. sonra bir bakıyorum küllüğe 35 tane izmarit sığıyor. niye hızlı içiyorum bilmiyorum. kızgın mıyım, kırgın mıyım, hala kapı aralığında onu gördüğüm gün kadar heyecanlı mıyım bilmiyorum.
