Sigarayı gizli içenlerin yok etmek için büyük çaba sarf ettiği, bebeklere ve çocuklara ciddi zararlar veren, sigara içmeyenlerin pasif içici olmasını sağlayan ama en çok içene zararı dokunan, bir zaman sonra ortamın duman altı olmasını sağlayan, duvarları ama en fenası dişleri sarartan (nikotinden sonra) gri renkli zehirli duman.
sigara içmeyenLerin savaş açtığı hede...açık havadasınızdır..."sigara dumanınızı başka tarafa üfLer misiniz" der birisi...sizde "hava akımı arkadaşım"...bak(ters yöne dumanı üfLersiniz ve duman yine zat-ı muhterem e geLir)..."gidin o zaman" der...gitmezsiniz...oLay sigarayı söndürene kadar böyLe sürüp gider...
karanlık bir odada tek bir ışık kaynağı olmalı. sigaranın dumanını "püfff" diye üflemek yerine dudaklarınızın arasından usulca serbest bırakmalısınız. ardından ortaya çıkacak şekiller size ilham verecektir. izlerken büyük zevk alacağınız garantidir.
sigarayı bir insana benzetirsek eğer dumanı da anılarıdır.
her insan hayat dediğimiz sigara paketinin içinde başlar hayata. ilk alev ilk nefestir. ilk nefesle başlarsın yaşamaya. yaşadıkça da sürekli eksilirsin aslında. yaşadıkların duman olur gider yavaş yavaş. uzaktan yaşanmışlıklarına baktığında belli belirsiz siluetler halinde görürsün geçmişi sadece. bir zamanlar parçan olan şeyler şimdi duman olmuş uçmuştur. geri dönüşü de yoktur. sönmek istersin, daha fazla havaya karışmamak istersin, bitmemek istersin. sönemezsin de. elinde değildir. iki parmak arasında yaşıyorsundur zaten, ve iki dudak tarafından tüketiliyorsundur. bittiğinde, nihayet tükendiğinde en iyi ihtimalle ayaklar altında ezileceğini de biliyorsundur. yine de ağızda acı bir tat bırakmak istersin. her ne kadar hemen unutulacak olsa da en azından bir süreliğine ölümsüzlüğü yakalamak istersin. ciğerlere yapışırsın ölümsüzlük uğruna.
velhasıl hor görülen bu sigara dumanının tek istediği bir zamanlar burada olduğuna dair bir iz bırakmaktır. sadece sönmüş bir izmaritten geriye kalan, gökyüzüne dağılmış bir duman parçasından fazlası olmak istemiştir. olamaz ama. yeni bir sigara daha yakılır. yine dumanı üflenir havaya. yine bir dudak tiryakisinin dudakları arasında bir hayat daha tükenir.
bir sanat eseridir üflemek sigara dumanını.. olimpiyat logosu, audi logosu yapabilirsiniz bu dumanla. bilezik olur, kalın bir yüzük olur, olur da olur. size kalmıştır..
'''Sigarasini yakip
aldigi ilk nefesi hissetmeye calisti. Zehir... Hayir bu degildi. Zehri
bedenine veriyordu, oysa bu sey kendi gibi icerden icerden öluyor
yavas yavas tukeniyordu. Gozu sigaranin gri dumanina takildi.
Zerafetle dans eden ve yok olan, evin her kosesine sinen yok olmus
duman... Yok oldugu halde bilincsizce evin heryerinde var olacakti
sigarasi. icine cekti dumani... Bir daha... Bir daha... Gidemeyecekti
icinden dumanin izi. Bir kez bu kadar derinde hissedilen sonrasinda
temelli gider de yok olur muydu hic?'''
özellikle bilgisayar başındayken sürekli ağızda tutulunca çok feci derecede iki gözün önce yanmasına sonrada yaşarmasına ve kıpkırmızı olmasına neden olan şeydir.
hangisi hangisine sebep? bu duman mı gözyaşına, yoksa gözyaşı mı ona? sorular da cevaplar da korkular da en derin haykırışlar da içinde saklı olan. basit bir isteğin, adi bir bağımlılığın sebebi değil, olmamalı. bütün sessizliğin müsebbibi, en büyük çığlıktır sigara dumanı.
