çok fazla kalın olmamasına karşın (hatta yanlış hatırlamıyorsam 80-85 sayfalık bir kitaptır) ne anlatmak istediğini bilip bunu da mükemmel anlatan bir eserdir. kısa bir yolculuk esnasında okunabilir.
içsel yolculuğun ve arayışın güzel anlatımıdır. kesinlikle ders verme amaçlı değildir. sadece anlatır. kişi, kendisi karar verir yazgısına.
Nobel edebiyat ödüllü alman yazar hermann hesse’nin doğu mistisizmini şiirsel bir dille anlattığı etkileyici romanıdır.
insanın kendi benliğine ulaşırken içine girdiği farklı öğretileri ve bunların değil esas olana ancak kendi yaşadıklarınla ulaşabileceği düşüncesini anlatmaktadır.
“Kimse öğretiyle kurtuluşa kavuşmaz! Kimseye, ey saygıdeğer kişi, ilham saatinde senin neler yaşadığını sözle olsun, öğretiyle olsun aktaramaz,anlatamazsın! Nurlanmış kişi budha’nın öğretisi pek çok şey içermekte, pek çok kişiye dürüst yaşamanın, kötülüklerden kaçınmanın yolunu öğretmektir. Ama bir şey var ki, bu açık seçilk, bu saygın öğretide yer almıyor: ulu kişi budha’nın yüz binlerce kişi arasında yalnızca onun yaşantısındaki giz.”
“Geçmişte olan, gelecekte olan hiçbir şey yoktur; her şey vardır sadece, şu an içinde varlık sahibidir.”
--spoiler--
diyelim suya bir tas attın, en kısa yoldan suyun dibine iner. kendine bir hedef belirledi, kafasına bir sey koydu mu, siddhartha'da da degisik degildir durum. siddhartha hicbir sey yapmaz, bekler, dusunur, oruc tutar, ama tas nasıl suyun icinde yol alırsa, o da dunyadaki nesneler icinden yol alıp gider, bir sey yapmaksızın, kılını kıpırdatmaksızın; bir sey cekip goturur onu; cunku hedefinden onu alıkoyacak hicbir seyin ruhundan iceri sızmasına izin vermez. iste samanların yanında siddhartha' nın ogrendigi sey. kalın kafalıların buyu diye niteledigi ve cinlerin basının altından cıktıgına inandıgı sey. cinlerin basının altından cıkan hicbir sey yoktur, cinler yoktur cunku. herkes buyu yapabilir herkes belirledigi hedefe ulasabilir, yeter ki dusunmesini, beklemesini, oruc tutabilmesini bilsin.
--spoiler--
bir herman hesse klasiğidir. bu eseerini diğer eserlerinden biraz daha farklı bulmuşumdur. dostoyevskiy ve nietzsche ve hint felsefesi etkileri sezilir. eserlerindeki sorgulayan, araştıran, öğrenen ve aynı zamanda içi susuzluk ateşiyle tutuşan kahramanlardan bir tanesidir sidhartha.kahramanımız araştırır yaşar, samanalara karışır brahman olur, bir fahişeden sevişme sanatını bir tacirden zar atmayı öğrenir. farklılaşır ama şunu farkeder; ''değişimdeki süreklilik''.. ırmağın da ona anlatacağı budur.
--spoiler--
-düşünmek nedenleri bilip tanımak demekti, ancak bu yoldan duygular bilgilere dönüşür ve yitip gitmeyerek bir varlık kazanır, içlerindeki özü ışıyarak çevrelerine yansıtırdı.
-yazmak iyidir ama düşünmek daha iyi;
akıllılık iyidir ama sabretmek daha iyi.
-haz vermeden, haz alınamaz.
-siddhartha, kamaswami'ye söylüyor;
bir gün gelir ve dersen ki, bu siddhartha'nın zararı dokunuyor bana,
tek bir söz yeter, siddhartha çekip gider hemen.
ama o güne kadar izin ver de birbirimizle iyi geçinmeye bakalım.
-kamala: beni sevmiyorsun, hiçkimseyi sevmiyorsun. doğru değil mi?
siddhartha: olabilir. ben de senin gibiyim. sen de sevmiyorsun.
yoksa bir sanat olarak sevgiyle nasıl uğraşabilirsin?
bizim gibiler belki sevemez. çocuk insanlar yapabilir bunu; bu, onların gizidir.
-öyle geliyordu ki, hiçbir şeyi ve hiçkimseyi sevmeyişiydi
siddhartha'yı daha önce hasta yapan.
--spoiler--
