?.
-
sylvia plath şiiridir.
The hills step off into whiteness.
People or stars
Regard me sadly, I disappoint them.
The train leaves a line of breath.
O slow
Horse the colour of rust,
Hooves, dolorous bells -
All morning the
Morning has been blackening,
A flower left out.
My bones hold a stillness, the far
Fields melt my heart.
They threaten
To let me through to a heaven
Starless and fatherless, a dark water.
_________________________________________________
Siste Koyun
Tepeler iniyor beyazlığın içine.
insanlar ya da yıldızlar bakıyor bana
Üzgünce, uğratıyorum onları sukutuhayale.
Tren bırakıyor bir nefes çizgisini.
Ey yavaş
At pas rengi
Toynakları, dokunaklı çıngırakları -
Bütün sabah o
Sabah kararıp durmaktaydı,
Bir çiçeği yok saydı.
Kemiklerim bir durgunluğun içinde,
Yüreğimi eritir çayırlar.
Tehdit ederler beni
Geçeyim diye bir cennete,
Yıldızsız ve babasız, karanlık bir su.
1.
-
Çeviren: ismail Haydar Aksoy
