Sevmek güzeldir, hayata renk katar.
Sahip olmak gerekmez sevmek için. Sahip olarak mahvederiz işin büyüsünü.
Sevmek soyutsal olarak güzeldir.
Sorumluluklar bozar sevgiyi,Mesafeler bozar.
Sevmek altında eziliriz sanarız.
Bozanlar ezer bizi.
Her şeye rağmen sevmek güzel.
Bazıları, bir kesim insanlar farklı düşüncelere sahip olsa da ; Bir gerçek vardır ki, elinizden gelenin en iyisini yapsanızda, değişmeyecek şeyler vardır. Ne gibi mesela? Bir kişinin, karşısında bulunan insana olan hislerini belirleyen koşullar vardır. Her ne kadar, müdahale ederek değişim gerçekleştirme imkanınız dahi bulunsa. Bazı kalıplaşmış düşünceleri yıkmak, yeniden bir şeyler inşa etmek. Belki de mümkün olmayacaktır. Yine de ön yargıya kapılmayın. En azından bir umudunuz olsun. Belki karşınızda ki insanın düşüncelerini, hislerini değiştiremezsiniz ; değişmeyecektir. Buna rağmen, her ne olursa olsun ; kendinizi kısıtlamayın. Hislerinizi özgürce yaşayın. Belki bazı korkulara kapılabiliriz. Umutlarımızı, tek bir kişiye bağlamak zorunda kalabiliriz. Hayatımızın merkezine onu koymamızda gerekebilir. Zamanı gelince, kendimizden çok onu da düşünebiliriz. Fakat bu kadar mükemmel bir duygudan mahrum olmamızı gerektirir mi? Sevin, sevilmesenizde. Umutlarınızı, mutluluğunuz yerle yeksan etmeniz gerekse bile. Değecektir, o kişi için. Umarım, bu yolda mutlu sona ulaşırsınız. Kendim adıma olmasa da, sizler için umutluyum. Hayırlı Geceler Dostlar.
duygulardan en kutsalı, en güzelidir. bahsettiğim sevgi saf temiz olanından tabi. sonunda ayrılık olsa da dibine kadar yaşanmalı. yalnızca sevgi için geçerli değil. ağlamak da aynı şekilde ağlanmalı belki sabahlara kadar, acı da yaşanmalı dibine kadar. bunlar her ne kadar can yaksa da hissediyor olmanın verdiği mutluluğu kat be kat alırsınız..
Erkek gerçekten severse güzel sever ve genelde tek tip sever. Kadınlar gibi komplike varlıklar değiliz biz. Ama kadınlar ?
Kadınlar da sever; biri aşkla, biri şefkatle, biri ihtirasla ve biri sadakatle.
Çok ilginçtir sevmek. Kendimden örnek vereyim sizlere. Onu görene kadar kimse yoktu hayatımda, yani aslında her şey vardı hayatımın içinde. Hiçbir eksik yok gibi gelirdi. Sonra... birden bire değişiverdi her şey. ilkin parçalar farklı geldi, böyle bir ağırlaştı anlamları. Dinlerken kalbim ağrımaya başladı. Uykularım gelmez oldu geceleri, nedendir bilinmez kendime ağır gelmeye başladım. Çokça şiir yazdım, az şarkı besteledim ona. Bana yazdığı kelimelerin harflerini ezberledim. Sonra dayanamayıp gittim söyledim duygularımı. Bana karşı bir şey hissetmiyormuş. Ama ben de bitmedi ki sevda. Bir daha söyledim gene aynı cevap. Sonra dedim ki arkadaş kalalım madem ben defteri kapattım. Ama anladım ki aklım baki oldukça defterim bir tek ona açık...
ne yardan ne serden vazgeçememektir. ayaklarınız geri geri gitse de yüzünüz ona dönük olur. o bir adım geri gitse ona beş adım koşarsınız. konuşmadığınız zaman nefesiniz daralır. nefes ondadır. ağaç gibi, orman gibi oksijen kaynağıdır.
