Bosanmam milad benim icin. Son 10 sene yeni bir donem.
Bu 10 senede 3-4 sevgilim oldu.
Kimi en cok sevdim? Bunun cevabi yok bende. Ve bunu soyleyince gecmisimdeki herkes mutsuz oluyor.
Her iliskim yasarken en ozeli gibi geliyor bana, ne bilim.
Birinde sefkati-ilgiyi-yumusakligi, birinde tutkuyu ve heyecani, birinde huzuru ve poncikligi, birinde saatlerce konusmayi, birinde saatlerce sevismeyi sevebiliyorum, ne bilim yaa;)
Su an sevdigim biri var. Onla napicagimi hic bilmiyorum. Guveniyor gibi degilim, ama guvenmiyor gibi de degilim. Onun duygularini da cok kestiremiyorum.
Yani son 10 senedir ozel hayatim kasten boyle planlansa anca bu kadar olduramamalardan olusur.
Artik emekli olmak ve normal bir ozel hayatim olsun istiyorum.
aslında sevmek kararliliktir. tabi bu kararlılığın sürmesi için feedback gerekir. her aşk beslenmelidir. tabi ki bazı dönemler sabır gösterirsin, alttan alırsın, daha çok efor sarfedersin. bunlar dönem dönem olur.
ama çift taraflı bir kararlılık ister aşk.
kafkas tebesir dairesinde cocuk uvey annesiyle oz annesinin arasinda kalir. biri bi kolundan cekistirir cocugu, digeri diger kolundan. cocugun kolu kopmak uzeredir.
oz annesi dayanamaz, kiyamaz, der ki:-senin olsun.
kimse sevdigi adami ya da kadini paylasmaya merakli degil. ama bazen bagrina tas basar, onun iyiligi icin dersin ki:-senin olsun.
Sevmek güzel duygu.
Birini gerçekten sevmek istesem de kendimi duygusal olarak kimseye açmadığım bir dönemdeyim. Korkuyorum sanırım kırılıp dökülmekten.. Eski travmalarım canlanacak gibi hissediyorum.
