bugün

Her gün iyi bir tarafını görmeye çalışırsın olmaz,işten çıksan o hiç olmaz.En güzeli daha iyisini bulana kadar en iyisi bu felsefesiyle kendimizi avundurmak.
Hayatını zindan etmektir.
Ekmek parası için yıllarca sevmediğin ve ilgi duymadığın bir işi yaparsın. Heyecan duymadığın işlerle zamanını geçirirsin. Yarının gelmesinden nefret edersin. Bu yüzden sevdiğiniz ve ilgi duyduğunuz bir işi yapın.
Zorunlu olarak bazen yapılır. Sabahları kalkarken , cenazeniz kalkar gibi olursunuz. Çok kötü.
Kabir azabı gibidir.
Dunyada kac kisi sevdigi iste calisiyor ki ya da kim calismak istiyor ki zaten.bana kalirsa sonsuza dek tembellik yapmak isterim ama şartlar maalesef.
Kimse işini tam anlamıyla sevmez bence, çalışmak tam anlamıyla güzel bir olay değil. Hayatını kiralıyorsun birkere. Çalışmak kolay aslında zor olan insanlar! iş yaptığın , birlikte çalışmak zorunda kaldığın insanlar. Eğer onlar zorluk çıkarıyorsa sabah yataktan kalkmak zor gelir adama.
Türkiye de yaşayan her 10 kişiden 8 inin mecburiyetten yaptığı eylem. Hep düşünüyorum bu şekilde 60 yaşı imkanı yok göremem. Çalışan mutlu değil, sabahın 6 sında bir avuç para için kilometrelerce yol gidiyor insanlar. Sorsan ekmek parası der mecbur der, halbuki bilmez ona dayatılmış bi sistemin kölesi olmuş haberi yok.
Zordur.
3 ay boyunca dondurmacıda çalıştım, alkoliğim sigara falan zırt pırt çocuklardan nefret ediyorum her insanla anlaşamıyorum, ve evet gül şeklinde dondurma kesip külaha koyduktan sonra benden 15 yaş küçük çocuklara 'sos fıstık olsun mu efenim' dedim. Nerede o asi ben?
zordur. bir de senden sonra gelen torpilli tipler senden fazla maaş aldığında daha çok koyar. ancak piyasa bombok olduğundan yerini de fazla kaptırmak istemeden kafanı eğip çalışmaya devam edersin.
Tukenmislik sendromuna yakalatir.
yakalandım.
Kapitalist sistemin kölesi olduğunuzu gösterir!
Cehennem gibi olsa gerek.
iş hayatının dışında sevdiğiniz şeylerle uğraşırsanız bir şey olmaz. Herkes sevdiği işte yetenekli olacak ya da yeteneği olan işte çalışacak diye bir kaide yok ne yazık ki. Çoğumuz neye yetenekli olduğumuzu bile bilmeden büyüyerek yeteneği geliştirme fırsatını bile bulmuyoruz o yüzden kasmayın. Üzerine düşünmeyin.
En abartılmış konudur. Hangimizi gerçekten sevdiği bir meslek var ki ?
hayat boyu çalışmak istemiyorsan sevdiğin işi yap... Aksi durum eziyettir; belki de mecburiyetin verdiği bir eziyet. Zamanla eziyete de alışır insan, sıradanlaşmaya başlar, fark etmez yıllarını heba ettiğini.
Benim evet. Her gün işkence gibi. Ne yapayım ki alternatif yok şu anda.
sevdiğim işte çalışıyordum ancak iş sahibinden dolayı istifa etmek zorunda kaldım. 1 aylık bir süredir inşaatta çalışıyorum(boş durmayı sevmediğimden dolayı) işin garibi bu işi de sevmiş olmam. mesleğim bilişim olmasına rağmen bu alakasız işte beni tatmin ediyor. para hiçbir zaman önceliğim olmadı ama maaşı çok daha fazla oldu, gariptir. insanların çoğu mecburiyetten, geçim derdinden dolayı hayalindeki meslekte çalışmıyor. açıkçası kime sorsam benim hayalim şu meslek, bu meslek diyorlar. çoğu 35 yaşını geçmiş kişiler büyük ihtimalle hayalindeki ve sevdiği mesleği icra edemeyecekler. sevdiği işte çalışıp tatmin olacak kadar para kazanıyorsa bu hayatta şanslı yaşıyor demektir.
ben işi seviyorum da iş beni sevmiyor aga.
kimse alışmadığı bir işe severek başlamaz. ilk başta sıkıntı çeker, bırakmayı düşünür ama zamanla benimser ve alışır.hatta iş menfaati uğruna çalışmaya başlar. dedim ya zaman gerekli. orospu evladı bir amiriniz yoksa pes etmeyin. güzel günler sizinle olacak.