yıllar boyunca herkesin ahlakına göre yaşamayı istedim. kendimi herkes gibi yaşamaya, herkese benzemeye zorladım. kendimi ayrı düşmüş hissettiğim zaman bile, bütünleşmek için böyle davranmak gerektiğini söyledim. ama bütün bunların sonunda felaket geldi. şimdi kalıntılar arasında dolaşıyorum, kuralsızım, tereddütler içindeyim, yalnızım ve bunu kabullenerek, tek oluşuma ve
kusurlarıma boyun eğdim. tüm yaşamımı bir nevi yalan içinde yaşadıktan sonra bir doğru yaratmak zorundayım.
bir insan eğer susuyorsa, su diye bir şey var demektir.
bir insanın eğer uykusu geliyorsa uyku diye bir şey var demektir.
ve eğer insanlar sonsuzluğa açsa ve geçmişten beri sonsuzluk için çabalıyorsa sonsuzluk diye bir şey var demektir..
