Binbir türlü yolu vardır aslında.ama asla her fırsatta seni seviyorum demek değildir bunun yolu.fedakârlık bence en güvenilir gösterme biçimi.hem karşıdaki için hem seven için.birinin senin için herhangi bir şeyinden vazgeçmesi büyük olay bence.
genelde senin yöntemin hep istenmeyen yöntemdir. bu nedenle kasmayın rahat bırakın. yorulduğunuzla kalırsınız, sinir bozukluğu da cabasıdır. olursa olur olmazsa olmaz...
Sevdiğiniz insanın hayatını kolaylaştırmak, destek olmak, Gözlerinin içine derin derin bakıp yanında olduğunu hissettirmek. En önemlisi Bunları içten gelerek yapmak ve karşılığında tebessümden başka bir şey beklememek.
bazı insanlar seni seviyorum demenin bütün büyüyü bozduğuna inanır ki bence de öyle, söylemek gereksizdir, karşınızdaki kişi yaptıklarınızla (bazen küçük bir dokunuş, bazen öylesine bir gülüş, bazen alt tarafı bir gofrettir, nereden mi biliyorum? * sizin içinizde neler döndüğünü hissedecektir ve ona göre tepki verecektir. olumlu ise ne mutlu size, değilse sıçtınız, önünüzdeki maçlara bakın.
özgürlüğüne saygı duymak, önem vermek ve maddiyatı paylaşmaktır efendim.
herşeyini bilmek, sürekli beraber olmak ve herşeyi paylaşmak değildir zira bunlar can sıkan bir köleliğe delalettir.
Şöyle yaparsan göstermiş olursun diye bence bir kalıba sokulacak bir şey değildir bu. Önemli olan tereddüt etmeden sevildiğini hissetmek. Eğer bunu size hissettirebilen insan varsa sizi seviyordur.
aklıma bizim aile filmini getirmiş olan başlıktır. filmin son sahnesinde, alevin babası, aleve; adına sevgi dedikleri, benim hiç tanımadığım ve inanmadığım bir silah ile beni yendiler demişti. yani şuraya geleceğim, başlıkta ki gibi, sevgi göstermenin yolunu, çok para ile ona karşı gösterilen bir fiili davranış olmadığını kanıtlar nitelikteydi. sevgi göstermek, ne çok basit, ne de çok zordur. önemli olan hissi duyguların altında neler düşündüğünü bilebilmektir bence.
