Günümüz vıcık vıcık ve “çok seviyorum ulan” lı ilişkilerinden doğan gerçekliktir.
Sevgi nefrete dönüşmüyor aslında. Nefret bile bir duygu ve sevgi göstergesi diye düşünüyorum. Asıl hissiz ve boş kal sevdiğin insana. En büyük nefret budur.
Otun bok çıkması durumuyla açıklanabilen. Sorunu her zaman, beklentileri yüksek tutan ya da talepkarlığında karşısındaki insanı en ufak aksi hallerde dahi ezip geçebilecek derece bencil olan tarafta arıyorum. Sevdiğini tanrılaştıran insanlarda arıyorum. Ve bu kişilerden biri de benim ne yazık ki.
sevgiyi nefrete dönüştüren tarafın tebrik edilmesini gerektiren durumdur. kendisinden nefret ettirecek her ne yaptı ise seven insan onu sevmekten vazgeçmiş hatta tam tersi olan duygu durumuna geçip nefret etmiştir...
bişeylerin bitmediğini gösterir. öyle sevmişim ki nefretim katıyla, adını andığım an sinirlerim yıpranıyor. asıl unutmak nötr olmaktır, bunu yine kendisi derdi.
verdiğin sevgiyi hak etmediğini görünce nefret başlar. nefretle sevgi iki kardeştir aslında. biri arttıkça öteki de artar. ancak biri azalırsa diğeri daha çok artar.
Mümkün mü bu? Eğer bir insan duygularınızla alay ederse, size söylediği her lafta sizden nefret ettiğini hissettirse, sürekli aşağılasa, bir kere dahi güzel sözünü duymasanız, kırıla kırıla un ufak olsanız artık yeter deyip en değerlim dediğiniz adamdan nefret edebilir misiniz?
hayatta hic kin gutmedim. hatirlamiyorum. ha uzun sure kin. yoksa mac yaparken biri bana faul yapsa kizmam asla. az sonra bende ona faul yaparim bak.
kin gudemem ben. inanirim guvenirim. beni sevenleri severim. kullansalar bile cikarlari icin kullansalar atsalar bile.
fakat cogu erkek oyle degildir. hatta kiz. bir yarim iliski kavga sonrasi ayrilik kin guderler.
kizla yatip ayrilmak isterler. erkegi asik edip terketmek.
bazen insanin icindeki sevgi bi bakmissin karsi taraf yuzunden nefrete donmus. fakat icin ciz eder.
bunu anlayabilir mi insan.
dostoyevski ne derdi. peyami safa ne soylerdi.
bu nefretin nedenleri cokturda.
dusundum ki aslinda insanin bir aski bir olayi yasamasi degil yasayamadiklari olay o yasanilmayanlar uzucu mu eksik mi.
insaniz. cok insan.
duygularimi kinimi nefretimi sevgimi saklamam asla.
bencede sorun bu nefret degil nefretin yoneldigi insan degil.
o birikmislik o samimiyetsizlik o kendi eksikliklerin o degersiz hissedisin.
hala ogretme fikir cabam.
bence aslinda nefret bile degerli.
sevginin nefrete donusmesi insanin en bencil en acimasiz en cikarci en egoist yani mi.
yoksa bu nefreti hakettiler mi.
sorun ne olursa olsun. bence asla nefret eden suclu degildir. en.azindan cogu zaman tek basina degildir. o yuzden ilerisi icin dikkat etmek gerek.
him ben boyle degilim diye diye bi bakmisin sevgilinden kocandan ailenden yuvandan cocuklarindan olmussun.
aile içi boşanma kan cinayet kavga gürültü boşanma gibi mi. değil.
acıma hissi ile birlikte ve sadece hayda bu ne iş ya diyerek. suçlanıp suçlanıp üzerine eklenenenler olunca.
kafasından senaryo yazıp yaşayanlarda daha çok olur. kırmayalım. açık sözlü olalım lütfen bu yüzden.
