aşırı sevgiden ötürüdür. çok düşkün bir insan evladının "iyiliği" adı altında "dayatmalar" da bulunuyor maalesef. bu da evlada seçim şansı bırakmıyor. evlat pasif yetişiyor, ebeveynine olan sevgisi özgürlüklerinin "aşırıcılık" tan ötürü kısıtlanmasıyla da paralel bir şekilde nefrete dönüşebiliyor. buradaki nefret yine de son kelime olmalı kullanmak için. sevgi azalıyor çünkü önce. nefret ise artık yetişmiş bir evladın ebeveyninin kendisine karşı en ufak bir hatasında canlanıyor. geçmişin kötü birikimi patlak veriyor.
sevgi nefrete dönüşmez, nefret gelir ve sevgiyi kovar.
öyle bir aşk vardır ki kalbinizde, belki başka biri yapsa asla umursamayacağınız asla kaale almayacağınız tek kelam / hareket hayran oldugunuz kadın/erkekten soğumanıza akabinde de o kişinin eylemlerine bilerek/ isteyerek devam etmesi halinde yok olan şeylerin yerine nefretin gelip oturmasına sebep olur.
insanı en çok acıtan, hırslandıran, kin biriktirmesine sebep olan durumdur.
ancak nefret sadece sizi bitirir. *
çok seversin, dünyanın en mükemmel insanı sanarsın, bakarsın ki öyle değilmiş her hatasında bunu daha iyi anlarsın, kandırıldığın için nefret duyarsın hepsi bu.
günümüz ilişkilerinin çoğunda yaşanan durum. diyalog eksikliği ve bencillik kaynaklı olup, sevgi kavramının ne denli yozlaştığını da göstermiyor değil hani.
özellikle eski sevgilinize karşı içinizde biraz da olsa sevgi varsa, ayrılığın vermiş olduğu saçma sapan hislerle kendisini ortam orospusu gibi yapıp önüne gelen erkekle fingirdeşiyor havası verip yokluğun bana koymuyor imajı verip sizin onu siklememenize karşın bi şekilde size sataşıp kuyruk acısının siz olduğunu göstermesi ile gözünüzde iyice küçülür.
Saf sevginin sinirle karışmış bir diğer versiyona evrilmesidir. Bu nedenle birey her ne kadar "nefret ediyorum" diye inkar etse de hala köpek gibi sevmektedir vesselam.
aile içi boşanma kan cinayet kavga gürültü boşanma gibi mi. değil.
acıma hissi ile birlikte ve sadece hayda bu ne iş ya diyerek. suçlanıp suçlanıp üzerine eklenenenler olunca.
kafasından senaryo yazıp yaşayanlarda daha çok olur. kırmayalım. açık sözlü olalım lütfen bu yüzden.
hayatta hic kin gutmedim. hatirlamiyorum. ha uzun sure kin. yoksa mac yaparken biri bana faul yapsa kizmam asla. az sonra bende ona faul yaparim bak.
kin gudemem ben. inanirim guvenirim. beni sevenleri severim. kullansalar bile cikarlari icin kullansalar atsalar bile.
fakat cogu erkek oyle degildir. hatta kiz. bir yarim iliski kavga sonrasi ayrilik kin guderler.
kizla yatip ayrilmak isterler. erkegi asik edip terketmek.
bazen insanin icindeki sevgi bi bakmissin karsi taraf yuzunden nefrete donmus. fakat icin ciz eder.
bunu anlayabilir mi insan.
dostoyevski ne derdi. peyami safa ne soylerdi.
bu nefretin nedenleri cokturda.
dusundum ki aslinda insanin bir aski bir olayi yasamasi degil yasayamadiklari olay o yasanilmayanlar uzucu mu eksik mi.
insaniz. cok insan.
duygularimi kinimi nefretimi sevgimi saklamam asla.
bencede sorun bu nefret degil nefretin yoneldigi insan degil.
o birikmislik o samimiyetsizlik o kendi eksikliklerin o degersiz hissedisin.
hala ogretme fikir cabam.
bence aslinda nefret bile degerli.
sevginin nefrete donusmesi insanin en bencil en acimasiz en cikarci en egoist yani mi.
yoksa bu nefreti hakettiler mi.
sorun ne olursa olsun. bence asla nefret eden suclu degildir. en.azindan cogu zaman tek basina degildir. o yuzden ilerisi icin dikkat etmek gerek.
him ben boyle degilim diye diye bi bakmisin sevgilinden kocandan ailenden yuvandan cocuklarindan olmussun.