sevgiliden ayrılamamak değildir asla. iki taraf da ayrılma kararı almıştır, bir şekilde sonlandırılmıştır ilişki. ama görüşürsünüz hala, özlersiniz birbirinizi, seversiniz, gülersiniz geberene kadar, mutlu olursunuz vs. kimse anlam veremez, "eee?" derler. ancak siz ve o, bu şekilde mutlusunuzdur. ne cılkı çıkmış ilişkilere benzer bu ne de kusmuk etkisi yaratan ilişkilere. çünkü bu ilişkide sadece ama sadece siz ve o varsınızdır. ne başka sorunlar, dertler ne de başka insanlar araya girebilir.
arada, sizi sadece sevgili yapmaktan öte bir bağ olduğu için, gönül ilişkisi bitse de, insan olarak onu kaybetmek istemediğinden, bir şekilde hayatında olmasını isteme durumudur.
zamanla aradaki aşk bağı da iyice yok olduktan sonra, bir de bakarsın ki hayattaki en yakın, seni en iyi tanıyan arkadaşlarından birine doğru evrilmiştir, bir zamanlar sevgilim dediğin insan.
yalnız eğer çok tutkulu bir aşk idiyse zamanında yaşanan, aradaki cinsel çekim biraz enteresan durumlar yaratabilir ama o da bir şekilde halledilir ve bu iki insan hayat boyu birbirinin en yakın destekçisi, başı sıkıştığında çekinmeden koşabileceği ilk insan olamaya devam edebilir. hiçbir sakıncası yoktur.
Günde beş vakit kavga edersin ama yine de aklının bir köşesinde o vardır. Küsken bile sağlıklı olup olmadığını merak edersin. Ölene kadar böyle sürüp gidecek sanırım.
