limon aromali buzlu cay getirmesi gerektigi yerde gidip seftali aromalisini getiren sevgiliyi, boyle abuk subuk bir neden ugruna patakladiktan sonra insanin ic dunyasinda yasadigi duygu firtinasidir. ne var yani, o limon aromali buzlu cayi icip, keyfine baksaydin, yani el kaldirinca daha iyi mi oldu? yani boyle caydan sebeplerle bir insanin canini yakmak hic hos bir sey degildir.
ha dersin ki, buzdolabinda sirf kendiniz icin ayirdiginiz o son kap muhallebiyi haince kasiklayarak bitirmis, iste o zaman mustahaktir usta. ona ben bile bir sey yapamam, hatta bu durumda siddet gostermemek ayip olur. lan sen kimsin ki o son muhallebiyi yiyorsun ha? git muhallebi tozunu al, sut dok kaynat, 15dk karistir, kolun kopsun, sonra hokus pokus. adama yedirirler o muhallebiyi, ciddi anlamda.
gereksiz olan pişmanlıktır. bir empati yapmak gerekiyorsa; oha! oha ag! sevgiliyi dövmek nedir? allah öyle sevgilinin belasını versindir. yazıktır yahu... biraz abartmış olsam da yanlıştır arkadaşım; bulan var bulamayan var.***
sevgiliyi dövmek ve pişmanlık süreçleri arasında bir de ayrılık olması gereken durumdur.
yoksa bir anlam ifade etmeyecektir. kabullenilen durum mutlaka tekrar eder. (bkz: aldatılmak)
sevgilisini etraftaki herkesden uzaklaştırıp düdük makarna gibi tek başına koyan kişi hareketidir, kızı kendine muhtaç eder, sonra da bu tür eylemlere kalkışır, zavallıdır, acizdir... uzaklaşmak kaçıp kurtulmak icab eder...
Kıraç' ın bir şarkısında ki şiir olarak beyan ettiği '' artık çok geç demek için bile çok geç '' sözlerini bi an kulaklarda duymaya sebep olan sorundur.
