Sevgilinin bunaltan, yoran, üzen huylarıdır ki hiç olmasa böyle huylar dünya ne güzel bir yer olurdu.
Misal;
-önemsememesi
-özür dilememesi
-hep kendini haklı görmesi
-kendisi için önemsiz ama sevgili için önemli şeyleri es geçmesi
-sevgili için önemsiz ama kendisi için önemli şeylerde kıyameti koparması
-hislerini belli etmemesi
-ilk adımı hep karşıdan beklemesi
-susması
-"sen ne düşünüyorsun?" demediği halde "ne istiyorsan onu yiyelim." "nereye istersen oraya gidelim." "mutlu olman için ne yapmam lazımsa söyle yapayım." gibi cümlelere sık sık sığınıyor olması ki böyle kişilikler sürprizlerden bihaberdirler, güzel bi' plan yapıp sevgililerine hoş vakitler geçirmeyi bilmezler. ama öte yandan mühim bir mevzuda sevgili ne düşünüyor diye önemsemez, bildiklerini okurlar.
neyse sinirleniyorum.
daha fazla devam etmeyeyim, kan dökülecek.
edit: eksilerden anladığım kadarıyla çoğu sevgili bu huylara sahip galiba. *
