sevgilinin kokusu

B12 vitaminidir; unutturmaz hatırlatır güzel olan ne varsa. Agri kesicidir; unutturur acı olan ne varsa. Ve bağlar hayata en sağlam bağ ile.

Hayata kafamızda bir sürü boş cam şişeyle başlarız. Zamanla karşılaştığımız etkileyici kokulardan birer nefes alıp bu şişelere doldururuz. Mesela yeni biçilmiş çim kokusu, taze ekmek kokusu, sahaftan aldığınız kitabın kokusu, baharda gezdiğiniz meyve bahçesinin kokusu... ( Benzin ve bali diyenleri görmezden geliyorum şimdilik * ) işte bütün o kokuları saklayan şişelerin arasında, altın-pırlanta işlemeli insanı cezbeden bir görünüşe sahip bir şişe bulunur. O şişe ömrünüzde yalnızca bir kere dolar ve bir daha asla o koku zihninizden gitmez. Onu hissettiğiniz an rüya içinde yeni bir rüyaya dalarsınız. Benim gözümde sevgilinin kokusu o yeri hak eden kokudur.

Not: ben bu yazıyı parfüm, deodorant firmalarına mı satsam acaba? işte o koku versace-eros'tur diye değiştirsinler, yeter. *

destan yazmış eşek sıpası.

olsaydı koklardık. yok ki amk.

sabah sabah yapmayın bunu fırsatı olan bol bol koklasın.

koku hafızası denen olaydan nefret ettiren koku. (bkz: eski sevgilinin kokusu)

kadın kokusu .

(bkz: Odora di Femina)

sarımsakla çemen karışığıdır. yazın adana'da böyle.

görsel
(bkz: yazarların en çok ihtiyaç duydukları şeyler)

(bkz: tezek)

yanıbaşımızda olmadığında burnumuzun direğini sızlatan sevgili kokusudur.

Öff ne abartıyorsunuz ya Siz hiç sevgilinizi yazın kokladınız mı? O ter kokusuna bile edebiyat yaparsınız siz gerçi

koridorda yürürken aniden o kokuyu duydum, hazırlıksız ve tuhaf bir tebessüm belirdi yüzümde..
aşk, sarhoşluk ve hasret dolu.

yıllar geçse de kokuyu unutsan da sadece bir kaç saniyelik bir etkileşimde bile günlerin, ayların ve yılların hasretini ortaya seren o koku!

Kokusunun sindiği saçlarıyla, bana aldığı sigara aynı kutudaydı.

Sigaraya sinen kokusunu çektim içime nefes nefes.

Ömrümde içtiğim en güzel sigaraydı..

Böyle boynuna bi gömüleceksin, dakikalarca içine çeke çeke koklayacaksın..

Benim sevgilim parfüm kullanmıyor. Ama bi kokusu var ben alıyorum onu. Boynunda var teninin kokusu. Başka insanlar alamıyor sadece ben alabiliyorum. Ve bence bu mükemmel bişey. O kokunun tarifi ise kesinlikle yok. Böyle kokan bi çiçek olsa arılar başından ayrılmazdı, küsleri bu çiçek barıştırırdı, yıl dönümlerinde bu çiçek hediye edilirdi. Ama ben senin kokunu bi çiçeğe, en güzel çiçeğe bile benzetemiyorum, yakıştıramıyorum. Sen eşsiz bişeysin..

seviyorsan misk-i amber sevmiyorsan boktan beter.

bağımlısı olunan şey. gelse de koklasam biraz saçlarını.

Koku çok farklı bir şey. Herhangi bir hayal edilebilirliği mevcut değil. Geçmiş Bir dokunuşu, bir görüntüyü, bir sesi ve hatta bir hissi bile hayal edebilir, düşünebiliriz ama koku böyle değil. Kokuyu tahayyül etmek yoktur. Daima kendini o ana mahsus kılan bir varlığa sahiptir ki tam da bu yüzden en etkili olanıdır. Bize birisinin etrafımızda, yatağımızda, sevişmelerimizde, sarılmalarımızda olduğunu hissettiren ona dokunmak, onun sesini duymak, onu görmek değildir; bizatihi kokusu onu orada var kılar ve o anı geçerli an kılar. Kuvvetle muhtemel bu yüzdendir ki ancak korkularımız hissettirir bize bizi. insanlar konuşa konuşa anlaşsa da hala o genetik gelenek devam eder: hemen hemen tüm hayvanlar gibi koklaşarak biliriz, hissederiz birbirimizi.

Öyle ya henüz koklanmamış olan tam olarak tasavvur edilemez ve sevilen kişinin kokusu bunlar içerisinde en etkinidir.

koltuğa uzanmış gülüyordu. çok yorgundum bende uzandım yanına. koynuna uzanmışken kokusu geldi burnuma. öyle güzel ve eşsiz ki taraf edemiyorum. sonra yalnız başıma uyandım uykumdan. güneş daha yeni batmaya başlamıştı. mutfağa gidip kendime bir kupa kahve yaptım. bu rüyayı hatırlamaya çalışırken iyi geldi.

gözler kapatıldığında odayı sarandır.

unutulmuştur...

insanı dinginlestirip huzur veren koku. Fakat "sevgilinin parfüm kokusu" asla değildir. "Teninin kokusu" dur milyonlarca insan icinde tek, ona özel olan kokudur.

fesatlıktan doğru okuyamadığımdır.

Kekik kokardı güzelim benim.
Muğla'nın o güzel kekiklerinden.
Gözleri yeşil, bakışları ateş...
elleri ellerimede sıcacık.
Bazen bazlama da kokardı.
Ahu gözlüm çocuk gülüşlüm.
Saçları papatya kokardı çoğu zaman.
Bahar günü açanlardan hani.
Hep şeker kokardı göğsü
Başımı koyduğum dizleri
Ve gülünce yüzünde oluşan çizgileri...
Benim sevgilim ben kokardı bir kere
Benim gibiydi, ben onun gibi değilken.
Benim ellerim yağ kokardı.
Barutla karışık silah yağı.
Ellerini tutardım, ben olurdu birden.
Saçlarım toprak kokardı çoğu zaman,
Parmaklarını saçlarımın arasında gezdirirken.
Üstüm başım dert kokardı,
Nefesim sigaramla doluyken.
Elimde bir bardak çay,
Bakışlarım öndeyken.
Herşeye rağmen benimleydi,
Derinlerdeydi, kalbimdeydi,
Daha düne kadar sevgilimin,
Kokusu da aklımdaydı.
Herşeyi unuttum artık.
O Ceylan'ı, ahuyu.
Çocuksu kalbimi,
Safiyane sevgimi...