kim her şeye evet diyen her şeye peki diyen bir insanla birlikte olmak ister ki? Tabiki kavgalar şarttır birbirini daha iyi tanımak için; fakat dozunda olmak kaydıyla.
sürekli aşkım, aşkitom, balım, pekmezinden sıkılan sevgililer için,renk katsın diyerekten, azı karar, çoğu zarar tarzından kavgalardır.tarafların birbirlerinin kıymetlerini, hatalarını fark etmeleri açısından gerekli mi? evet, gerekli olabilir.şiddetle tavsiye olunur ki abartılıpta boku çıkarılmamalıdır.
takıntılı insan düşüncesidir. hatta ilişki başladıktan sonra geçen birkaç ay sonunda her şey yolunda gidiyor ve hiç kavga edilmemiş durumdaysa bilerek kavga bile çıkartabilir.
ilk zamanlarda optimum süre yarım saat ile bir saatken, sonraki aylarda maksimum iki gün sürmelidir..
Belli rutinlerde tartışmalara ihtiyaç duyulmakla birlikte, en güzeli de sonrasında yaşanan barışma senfonisidir..
(Korunmak şartıyla)
bu yüzden mi yalnızım lan! sorusunu sorduran önerme.
hayır bu yaşımdan sonra bunla yüzleşmem acı oldu. bileydim tüm varlığımla kavga ederdim. döverdim de hee.. dırdır yapaydım böyle olmayacağıdı, evde kalmayacağıdım. tüh. hiçbir sevgilimle kavga etmedim. agresifleşmedim bile yaa.. tuuu! yazıklar olsun bana. neden düşünemedim lan!?
kesinlikle doğru önermedir. kavgasız ilişki olmaz . kavga da bir tür iletişim biçimidir. ilişkiyi monotonluktan kurtarır. darılıp barışmalar ilişkiyi renklendirir.
bir postmodern içi boş aşk kavramı olarak bkz: "sevgililik".
biz aşk demiştik zamanında lan, bu ne?
sen 24 saat msn den, cep telefonundan, facebook dan sevgilinin yakasına yapış, ilişkiyi sütlaç kıvamına getir, sonra biz çok kavga ediyoruz tripleri yap; kavga gereklidir de!
yeminle en sevdiğiniz sikko aşk filmi "p.s i love you" dvd siyle döverim sizi!
" bir insanı tanımanın en kolay yolu, onunla kavga etmektir " sözünü doğrular nitelikte bir gerekliliktir. bir diğer gerekli durum, gereksiz konuşmaların yerini kavgaya bırakması ile orantılıdır. zira ne kadar uzun süre "selam,aşk,naber,iyi,seviyorum" şeklinde konuşmalara katlanılabilir bir ilişkide. en sonunda biri çıkar "özel ders veren matematik hocan ne yüzle sana türev anlatıyor lan?" diye çemkirir, olaylar gelişir. e sıkıldın hocam, para üstü veren bakkal bile artık potansiyel bir or.spu ç.cuğudur gözünde. artık " gözün dışarda " ayarının verilme zamanı gelip çatmıştır.
en çok kavga edilen sevgilinin en vazgeçilmez sevgili olduğu tecrübeyle sabittir. kişi sinirden beyninin patlayacağını sanar, sonra yine onun yanında en mutlu olur. erken yaşlanma sebebidir ki yeryüzünde canlı sirkülasyonu hızlansın.
çok doğru bir sözdür.bir diğer ifadeyle kavgalar evliliğin tadı tuzudur.
çoğu ilişkilerde kavgasız çiftler kavga edenlere , çok kavga edenler de hiç etmeyenlere özenirler.
kavga biraz kaba aslında tartışmalar ilişkiyi yeniler çiftin birbirini gün geçtikçe daha iyi tanımasını sağlar.eğer tartışma olmazsa ilişki birazcık monotonlaşmaya başlar ve yok gibi gösterilen küçük de olsa sorunlar katlana katlana içinden çıkılmaz hale gelir.ama fazlası da zarardır.insanları yıpratır.
tartışmasız ilişkilerin bitecegi inancı cercevesinde yerleşmiş olan düşünce stili. bence o kadar da onemli değil hiç kavga etmeden de ilişki sürdürülebilir. ancak istatiski olarak baktıgımızda tabi ki içinde kavga olan ilişkilerin, içinde kavga olmayan ilişkilere oranla daha cok sürdüğü bir gercektir...
kavga eden çiftlerin onarıma girişen çiftler olduğu fikriyle örtüşen bir yargıdır. kavga etmeyen çiftler genellikle kavga edecek sevgiliyi başka yerde buldukları ya da sevgililiği dondurdukları için etmiyorlardır. tabii, her iki durumun da istisnaları vardır. ama kavga birbirinden hala murad eden çiftlerin işidir. sevgili kavgayı kesmiş ve iştahsızsa pasaportunu almış demektir. gideceği kesin olduğundan sadece bavulları kontrol etmek yeterlidir.
