--spoiler--
affettim onu, düzeldi ilişkimiz, bir süre gizli telefolar kesildi. bana yine ona ilk aşık olduğumda ki gibi davranmaya başladı, paranoyaklığımı hasır altı ettik ama hiç bir lafına güvenmiyordum artık. sadece birlikte mutluyduk hem de çok mutlu, ama ne zaman ki ayrı olalım kafamda binlerce düşünce geziyordu, en büyüğü ise "acaba şu anda ne yapıyor". sıkıntı verecek kadar çok telefon ediyordum ona; telefondan, mesajdan nefret eden ben, aldatılmayı affetmiş ama psikolojimi feda etmiştim.
--spoiler--
[ Sözlük'te bulunan "Neden Evlenmedim" kitabına ait yazılar, ek yazılar ile birlikte yaz başında aynı isim ile basılacak. Bu nedenle yazıların buradan yayınını durdurmak durumundayım. Anlayış göstereceğinizi umuyor, ilginiz için teşekkür ediyorum. Eksper Mental ]
aşktan korkmamalı; her ne olursa olsun; çok acıtan bazen, ama bir o kadar da güzel olan bir duygudan korkmamalı kaçmamalı insan... ancak kendini çok severse bir başkasını sevemez, korkar aşktan... çünkü bir başkasının onu kendi kadar sevemeyeceğinden korkar, en çok da bir başkasını kendi gibi ya da kendinden fazla severse yok olacağını sanır, aslında aşktan korkan kendinden korkar... herşeye rağmen aşık olmak... ister gözler kör olsun, ister çılgınlık yanıbaşında insanın... aşk duygusunu tatmadan gitmemek gerek...
aşkta değil muhtaçlıkta değil sevgide değil nirvanaya ermekte değil tamamen insanın kendisine yaptığı en büyük kötülük kaf dağını bulutlara saklamanın bir anlamı olmaz.
evet affedilir kimi zaman. ancak şöyle bir kötü yanı vardır. her affetmede; affedilmeyen bir taraf vardır.
o'nu affedersiniz ama kendinizi affedemezsiniz; çünkü bir hatayı bir kez yapan 2. kez yapmayacaktır diye umarsınız 2.hatayı yapan bilin ki 3. ve devamı olarak bunu tekrarlayacaktır. bu saatten sonra da ya siz hissizleşeceksinizdir ya da o, alacağı anlamı almış size aldırış etmeden tüm bunlara devam etmektedir.
insan sevgilisini affeder. ne yaparsa yapsın affeder. onu affettikçe de kendini affetmemeye başlar. bir zamanlar yaptığın gibi, yanlışlar için ağız dolusu küfürleri savurursun. artık yanlışı sen yapmaya başlamışsındır. bütün küfürler,gurursuzluklar sırf sanadır hem öyle çok uzaklardan gelmez tüm bu tepkiler. iç sesin küfür eder kalbine, mantığına. hissizleşir iki taraf da 'o ve sen' değil. kalbin ve mantığın...
