gerek duyulmayan durum. birincisi çıkmazda kaldığım çoğu seferde o kadar çok yalvardığım halde bana kapı açan olmadı. ikincisi sırf yalnız kalmamak ve sevişmek için bir sürü çelişki ve tribe maruz kalmakla uğraşmak istemiyorum. hiç gerek yok kısacası.
Bir tane hatun var, hiç buluşmadık daha, şehrin öbür ucunda oturuyor, arada sırada haberleşiyoruz. Konuşacak epeyce ortak noktamız, ya da konularımız olduğunu keşfettik birlikte, her sohbetimiz uzuyor da uzuyor. Eğlenceli, hayat dolu bir genç kadın, yeni işte 30 falan oldu öyle diyeyim.
Neyse bugün yazdı bana, ben de ona yazdım, ama bir neşeli, bir şenşakrak, ben de bir şeyler hissettim tarifleyemediğim, birden muhabbetin ortasında halini hatrını, keyfini, ailesinin hatırını sordum, ama sorarken annen, baban nasıl diye yazdım başta dedim sonra bunun babası ayrıydı galiba, hadi babası yazmayayım, sildim, ailen nasıl yazdım, ama yok öyle bir şey yani.
Bu annesi babasıyla yaşıyor, ama babası yok gibi bir şeymiş, geçenlerde gayri meşru kızı olduğunu öğrenmişler, vay amk dedim, ben bu kızla kalpleri ortak etmişim, dedim buralara taşın, işine yakın olur falan, dedi kira? Dedim birleştiririz maaşları, dedi annem, anneannem, yalnız bırakamam, her şeyim, dedim eviniz kendinizin mi, dedi kira çok ucuza kalıyoruz, ben orada pes etmek zorunda kaldım artık, dedim ok.
Şimdi gelsem gitsem tanımaya çalışsam, dünya bir mesafe, çalışıyoruz ikimizde, o da öyle benim gibi spontan seven insan, gitsem de birden keyfi kaçsa ki anlıyorum onun gibiyim ben de, çıkmayabilir, boşuna boşuna akmış gelmiş olurum.
Napmalıyım bilmiyorum, çok tatlı, çok eğlenceli, çok alçakgönüllü bir hatun, öyle feminist falan da değil. Aklımı meşgul ediyor..
Gereksiz bir durum. Sırf tatlı bir surat, düzgün bir vücut için o yorucu kadın karmaşasına katlanmaya gerek yok zaten. Yalnızlığın tadını çıkarmak iyidir.
God: ya eros, israfil, mikail hanginiz müsaitse verin şuna birini de başka işlere de sıra gelsin, dua kotası doldu haberi yok. Hadi abicim işimiz gücümüz var burada.
