bugün

Bir dizi tatmin edici ve süreklilik gösteren ilişki.
sevebilmek yetenek değil içten gelen bir duygudur.

içinde varsa olur. sonradan kazanılmaz.
"bende mecnun'dan füzun aşıklık istidadı var
aşık-ı sadık benem mecnun'un ancak adı var."
güzelliğin on par'etmez bu bendeki aşk olmasa.
neyim var içimdeki sevebilme gücümden başka?
insan başka ne için yaşar ki.
ki ben asırlardır vazgeçmedim sevmekten.
insanlar değişti, kiminin şekli kiminin ruhu.
ben sevmeyi sevmekten vazgeçmedim hiç.
valla ben çok seviyorum otu boku seviyorum yani sebepsizce salak gibi.
Sevgi ateş, sevgi kardır
Sevgi ayva, sevgi nardır
Her gönülde sevgi vardır
Sevgi Bitmez bir türküdür

Sevgi huzur, sevgi acı
Sevgi sarhoş, sevgi hacı
Sevgi dertse, aşk ilacı
Sevgi bitmez bir yaradır

Sevgi sondur, sevgi baştır
Sevgi ekmek sevgi aştır
Sevgi bitmez bir telaştır
Sevgi şahı mat edendir

Sevgi yokluk, sevgi varlık
Sevgi genlik, sevgi darlık
Sevgi kulluk, sevgi çarlık
Sevgi sonmez bir ışıktır
leo buscaglia'nın ısrarla olduğunu iddia ettiği ama sonucunda intiharına sebebiyet veren yetenek türüdür.
öğrenmeye çalışıyorsan senin için çok geçtir artık. sevgi üretebilme becerisi, ailede başlayan bir süreçtir. senin biyolojik sınırların, sosyal ve kültürel ortamınla şekillenir. 30 undan sonra öğrenmeye kalkarsan bale yapan hamza abi olursun.
hayatın ağırlıklarıyla birlikte insanda körelmeye yüz tutan bir yetenektir. yeteneklerin en güzelidir aslında.

kimsenin bu eşsiz yeteneği kaybolmasın, birbirinizi, doğayı, hayvanları,bitkileri, enerjiyi, sanatı sevin. sevmeden üretemezsiniz.
var olmayan kavramdır. yetenek değildir sevmek.
Kesinlikle herkeste olmalıdır ve sevelim sevilelim gerisi gelir.
Evrenle ve kendiyle barışık her insanda olan özelliktir.
içimizde var olandır, ihtiyaç hissettiğimizdir, sevme dürtüsü.
Önemli olan sevebilme değil, nasıl sevdiğindir.
Ayı gibi mi, aslan gibi mi?!
şahsımda fazlasıyla bulunan yetenektir. çok güzel parmak uçlarından göz bebeklerine kadar sevebilirim. saçların her teli benden sorulur.

lakin ne fayda ki sevdiklerim hiç hak etmedi bu sevgiyi.
Beceremiyorum ben şu meredi bi türlü. Veremiyorum yani karşıya, yoksa içimde fırtınanın en delisi kopuyor ama karşıya 10/1 i anca geçiyor. Bu yüzden kaybediyorum insanları halbuki gördükleri sadece icebergün üst tarafı, hoş kızamıyorum ne kendime ne de karşı tarafa. Sonra kendimi yiyip duruyorum işte.
çıkarsızca sevebilmek zordur, her bünye kaldıramaz.
naif bir yetenektir. bir yaprağı köklendirip toprağa dikmek gibi. kökler iyi tutunursa yeni ponçik yaprakçıklar açar zamanla.
Zamanla kaybettiğimiz yetenek.
Bazılarında olmayan yetenektir.
Herkeste olan bir yetenektir.
Bende olduğuna inandığım en iyi yetenek. Acısını da sever mi insan seviyorum. Ya da ağaçta gördüğüm sincapa o an müthiş bir sevgi duyuyorum. Böyle uzar gider.

Fakat herkeste olmamasını dilediğim de bir yetenek. Malum kimisi sevemiyor, sevgisi bile zarar veriyor.
Bu konuda yazmak istediğim çok şey var ama elimden geldiğince kısa tutmaya çalışacağım. Sevebilmek gerçekten bir yetenek midir bilmiyorum ama insanın içinden bir defa gittiğinde geri dönmeyen, dönmesi çok zor olan bir eylem sevmek. Uzun zamandır kimseyi sevemiyorum, bana o kadar iyiliği dokunan her daim iyiliğimi isteyen insanlara karşı bile durum böyle, içimde en iyi ihtimalle bir minnet duygusu oluyor o da kısa bir sürede buhar olup uçuyor. Böylesine bir hayat sürerken anlıyorum ki insanı hayata bağlayan nadir şeylerden biri sevmek, sevilmek. Yoksa bu hayattan kopukluğumun bir tanımı olamaz.
Hayat sevgiden ibarettir. Ne mutlu sevebilene.
Ölüye saygımız sonsuzdur lakin "güzel kaybettik " demeye ramak kalmış demektir.
Vallahi bu yetenek Ali Taran dan bile evet alır NET!
aşık olmayında ne yaparsanız yapın.