öldü dediklerinde pek umursamamıştım. ortamı bozmamak için üzgün olmadığımı pek belli etmedim. ama en sevdiğim insan oydu. anlayamamıştım. sonra yokluğunu hissedince. yanımda olsaydı şimdi keşke yanımda olsa dediğim anlarda fark ettim ki çok üzgünüm.
Kim kimi tanıdı ömründe?
Herkes başka bir durumu düşündü.
Şöyle ya da böyle
ömründe olmayan umudu düşündü.
Kaybolan ne varsa onlarda, onlarla
geçen günlerden birinde, geçmişte
kaybettim işte, zaman sustu.
Zifiri karanlık bir mağarada
ürkek bir yosun ışıdı, kayboldu.
--spoiler--
-sonra sevdiğimi kaybettim aq. hayır dünyanın en büyük derdi benimki değil tabiki.ama kaybetmek zorundaydım ben.çünkü yarrak gibi bi hayatım var ve ona söyleyemediğim şeyler.offff amk ne saçma.neden onunla tanıştım bilmiyorum.yarak gibi hayatımda amaç birisi olursa bişeyler değişir sandım.ama bişey değişmiyor bende.yıllardır aynı günü yaşıyprum.
