bütün insanlar geceleri uyuyor, gündüzleri uyanık oluyor ve tahminimce hepsinin elleri sıcak.. ben seni istiyorum. daha gerçekleştireceğimiz bir sürü hayal vardı. e bu kadar mı güçsüzdün sen ? neyse ki sevgi bitmeden biz bittik. hani yazmıştın ya, sen koşuyordun ben sadece gülümsüyordum, bana ulaşamıyordun. çok mu istedin bunun gerçekleşmesini ? öyle görünüyor. ben gülümsüyorum, sen koşacaksın.
en güzeli teşekkür etmektir. geldiği, konuk olduğu, ortak olduğu, kutsanmış anlar toplamını paylaştığı için. ötesi, fazlası, çokçası yok. hepsi hepsi bir kuru teşekkür yazmak borç hanesine ve onu da ödemeye fırsatın olur mu bilinmez... eğer ki gönlün savcılığından "söyleme izni" çıkmazsa bir yutkunmanın gölgesidir olsa olsa kağıda düşen.
--spoiler--
izmir'de, 15945'ten soruyorsunuz;
"gitti" diyorlar.
istanbul'da, siyasi polis bile
adresini bulamıyor...
--spoiler--
ne yazarsan yaz gitmiş işte, terk etmiş seni bir başına bırakmış, seni kendinle ve onun hayaliyle böyle zalim birine onu umut eden düşünceler yazmak yalnızca çekilen acıyı arttırmakla kalmaz yersiz uzatır.
her şeyi yazmak istersin,tüm çareler aranır... sen deli gibi bir çare ararken o gider. geç kalırsın hiçbir şey yazmamış olursun. o gitmiştir artık. geri dön.
